ฉันหลงรักความเหงาของแสงตะวัน อบอุ่นกับความฝันของลมฤดูร้อน พัดผ่านความเงียบงันทุกเสี้ยวตอน เปลี่ยนเป็นความอาทรของสายลม ผืนฟ้าและนกสีขาว บอกเล่าเรื่องราวจนฟ้าเป็นสีส้ม ยามตะวันคล้อยฟ้าเป็นดวงกลม ผืนฟ้าและสายลมยังอาทร ทุกขณะที่หัวใจเต้น รอบกายอาจซ่อนเร้นความล้าอ่อน แต่ตะวัน ผืนฟ้า และสายลมอาทร ยังคงอยู่ทุกเสี้ยวตอนเพื่อรักกัน
ยังแคร์ 6 เม.ย. 2545 12:43 น. - ID 13424 
857
5
0
6 เมษายน 2545 13:25 น. - comment id 44538
เพราะจังค่ะ อ่านแล้วเคลิ้ม...
6 เมษายน 2545 20:18 น. - comment id 44566
ชอบจังเลยค่ะ รู้สึกดีๆกับหน้าร้อนขึ้นเยอะเลย
6 เมษายน 2545 22:42 น. - comment id 44600
ใช้คำได้เก่งจัง กลอนลื่นดีมากจ้ะ
7 เมษายน 2545 11:07 น. - comment id 44672
รักมากเลยค่ะ..บทนี้..โดนใจมาก เหมือนความรู้ สึกของทะเลขวัญ..ยามที่ไปเดินเดียวดายกับจันทร์แรมกับฟ้ากว้าง และยามเช้าที่ไปเฝ้าดูพระอาทิตย์ขึ้นเพื่อลบรอยโศกในใจ..ไปนอนในดงหญ้า..ที่พลิ้วไหว ธรรมชาติสวยขาดใจเลยค่ะยังแคร์..และช่วยประโลมใจขวัญเสมอมา..รักนะคะ
7 เมษายน 2545 22:57 น. - comment id 44719
ขอบคุณมากๆเลยค่ะทุกๆคน ดีใจจังเลย ^^
8 เมษายน 2545 01:43 น. - comment id 44756
เพราะดีคับ ฟังแล้วอบอุ่นดี ธรรมชาติก็ดีอีกแบบนึงนะ ชอบคับ
8 เมษายน 2545 12:14 น. - comment id 44807
ดีใจที่ชอบจ้าหว่ออ้ายหนี่
9 เมษายน 2545 00:10 น. - comment id 44928
ธรรมชาติเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดยามเราไม่เหลือใคร
9 เมษายน 2545 20:00 น. - comment id 45027
เห็นด้วยค่ะข้าวปล้อง ^^'
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
