ใต้นวลแสง ๑
จันทร์ดำ วราคุณ
แสงจันทร์สะสาดสี ธรณีก็สวยใส
เรืองเรืองละอองใบ ดุจไล้ทะทาบทอง
ทวยเทวดาใด ลิขิต์ให้อร่ามรอง
สาดแสงสะกดห้อง หฤทัยสิวายล่ม
หลงคีตไผ่ผิว ละละลิ่วละเลงลม
สอดแทรกกวีสม มยุราจะเปล่งคำ
กรีดกริ่งชะแซ่งแซ่ ปะทะแตรชะชื่นฉ่ำ
ผีเสื้อระเริงรำ ยะยะโยกตะโพกไกว
ต่างเกื้อวทัญญา ยิหวามะเรืองใส
ชวนชื่นระรื่นใจ สุภสดพนาธาร
ถึงคราบุหลันจาก รุจิหลากก็ลาลาน
บทขับกวีกานฑ์ ก็ระงับบ่ขับเพลง
ทุกสรรพสิ่งลี้ ผละหนีธุลีเคว้ง
อารัญละโหลงเหลง บ่มิมี ธ ผู้ใด
งานเลี้ยงระบำแสง ระวิแดงยุแยงให้
สุดสิ้นมะลายไป กิจจาระดาษดิน