ใต้นวลแสง ๑

จันทร์ดำ วราคุณ

แสงจันทร์สะสาดสี         ธรณีก็สวยใส
เรืองเรืองละอองใบ         ดุจไล้ทะทาบทอง
ทวยเทวดาใด                ลิขิต์ให้อร่ามรอง
สาดแสงสะกดห้อง          หฤทัยสิวายล่ม
หลงคีตไผ่ผิว                  ละละลิ่วละเลงลม
สอดแทรกกวีสม             มยุราจะเปล่งคำ
กรีดกริ่งชะแซ่งแซ่          ปะทะแตรชะชื่นฉ่ำ
ผีเสื้อระเริงรำ                 ยะยะโยกตะโพกไกว
ต่างเกื้อวทัญญา              ยิหวามะเรืองใส
ชวนชื่นระรื่นใจ              สุภสดพนาธาร
ถึงคราบุหลันจาก             รุจิหลากก็ลาลาน
บทขับกวีกานฑ์                ก็ระงับบ่ขับเพลง
ทุกสรรพสิ่งลี้                     ผละหนีธุลีเคว้ง
อารัญละโหลงเหลง          บ่มิมี  ธ  ผู้ใด
งานเลี้ยงระบำแสง          ระวิแดงยุแยงให้
สุดสิ้นมะลายไป              กิจจาระดาษดิน				
comments powered by Disqus
  • นรสิริ

    23 กุมภาพันธ์ 2553 19:18 น. - comment id 1103584

    คุณเก่งมากค่ะเก่งจริงๆยอดเยี่ยมที่สุดเลยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน