ฝนเม็ดน้อยลอยตกหกจากฟ้า ร่วงลงมาพล่างเด่นเห็นแจ่มใส แสงอาทิตย์สาดกระทบอบอุ่นใจ คว้างอยู่ในท้องฟ้าพาชื่นเย็น ฝนเม็ดเล็กที่ร่วงลอยต่างคอยว่า ลมจะพาพัดเหินเนิ่นนานเข็ญ จะพาเราล่องลอยไปที่ใดเป็น บอกให้เห็นลมเอ๋ยอย่าเฉยรอ ลมไม่ตอบหอบเอาแต่เม็ดฝน ผ่านห้วงหนขอบเขาลำเนาหนอ ดั้นด้นลอยไม่คอยหรือรีรอ แล้วสาดซ่อซู่ซ่าจากฟ้าไกล ฝนน้อยๆแสนดีใจเหมือนไฝ่ฝัน ว่านี่ฉันลงมาจากฟ้าไหม มันช่างแสนสุดสนุกสุขเหลือใจ ลมพาไปหอบหิ้วแล้วปลิวมา เสียงเปาะแปะแตะเตาะและเปราะประ คือฉันนะเม็ดฝนบอกคนหา ฉันมาแล้วอย่างฝันฉันนานมา แต่ลมพาฉันมาเที่ยวแถบไหนกัน รอบสองด้านหันดูเห็นหนูใหญ่ เที่ยววิ่งไล่เคาะแคะแตะของขัน แล้วนี่ฉันนั้นอยู่ที่ไหนกัน ทำไมมันดูมืดมิดผิดคะเน ฉันคิดว่าฟ้าคงใสเหมือนใจหนอ ตะวันรอสาดแสงไม่หักเห ฉันคิดว่าฉันจะได้เห็นทะเล พราวระเนพรอดคลื่นเหมือนเคยฟัง ปู่ของฉันนั้นเล่าว่าเขาเขียว ฉอุ่มเทียวประกายหญ้าพานึกฝัน แถมยังมีทะเลใหญ่โขดหินชัน ฉันนั้นพลันอยากเที่ยวมาเหลียวชม นี่กระไรใจฉันตกหกเหมือนฝน มองรอบข้างน้ำเน่าป่นทุกหนหนอ หรือว่าเป็นคนเลวที่เคยรอ ให้คุณพ่อเล่าให้ฟังตอนนั่งคอย พ่อบอกว่าเขาทิ้งสิ่งสกปรก ให้มันหกตกลงน้ำพาลใจหงอย ทั้งฝุ่นผงทับถมลงคงร่องรอย โอ้คนถ่อยไม่สำนึกตรีกบุญคุณ
4 เมษายน 2545 13:22 น. - comment id 44232
การที่เราแต่งกลอนยาวๆ ได้ เพราะว่าเรามีใจครุ่นคิดถึงบางอย่าง ที่อยากอธิบายออกมา ที่เราแต่งกลอนยาวนั้นไม่ผิดหรอกน่ะ
7 เมษายน 2545 11:11 น. - comment id 44673
ให้กำลังใจนะคะ ขอให้พี่ม้าช่วยนะคะหากเรื่องบทกวี..พี่ทะเลร่อแร่ค่ะเขียนด้วยใจรักมากกว่าไม่ค่อยศึกษาไขว่คว้าหาความรู้..น้องเก่งนะเขียนยาวๆได้..พี่ทะเลสองบทชักไปไม่รอดแล้วค่ะ..รักนะคะจะเป็นกำลังใจให้ตลอด..นามปากกาอ่านยากจังค่ะ
8 เมษายน 2545 01:49 น. - comment id 44762
อืม ยาวดี สะใจในรสชาติดีคับ ชอบคับ