ฝูงนกยางต่างจดจ้องมองในน้ำ ช่างสุขล้ำท้องนาข้าวยาวสดเขียว เดินลัดเลาะคันนาข้าวมาคนเดียว ทางคดเคี้ยวเดินลัดไปใกล้รัญจวน ลมพัดพริ้วปลิวใบกล้าพาเอนไหว ลมแกว่งไกวไหวสบัดพัดไม่หวน เดินชมไปช่างสุขใจไม่ค่ำครวญ เห็นแสงนวลแดดอ่อนแรงแข็งฝนพรำ นกบินเรียงร้องเซ็งแซ่แปรเป็นศร บินจากจรกลับรังถิ่นกินอิ่มหนำ บินมุ่งไปถิ่นอาศัยเคยจดจำ จวนพบค่ำตะวันแดงแสงหายไป แสงแดงใหญ่เหนือยอดไม้ไกล้จะดับ นกบินลับสุดลูกตาข้าวกล้าไหว ค่ำลงแล้วฉันเดินเดี่ยวเหลียวหาใคร เดินลัดไปที่ขะหนำค่ำลงนอน
29 ธันวาคม 2552 08:31 น. - comment id 1080296
อ่านแล้วเห็นภาพเลยนะคะพี่ สวัสดีปีใหม่คะพี่ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
29 ธันวาคม 2552 08:45 น. - comment id 1080301
๐ นกยางขาวพราวพริ้วริ้วใบข้าว สุขสกาวดาษดื่นเกลื่อนท้องทุ่ง ฝูงนกยางกลางนาพาพยุง คาบข้าวมุ่งเผื่อลูกน้อยคอยอยู่รัง.. สวัสดีปีใหม่คะ มีความสุขมากๆนะคะ
29 ธันวาคม 2552 11:51 น. - comment id 1080405
หนองน้ำแถวบ้านมีแต่นกเป็ดน้ำค่ะ นานจะเห็นนกยางสักที
29 ธันวาคม 2552 17:15 น. - comment id 1080533
สวัสดีค่ะ พี่ป๋อง เห็นบทกลอนสีเขียวสลับฟ้าของพี่แล้วก็นึกไปถึงนิทานเรื่อง กบเลือกนาย เด็กๆจำได้ว่าหลักธรรม ที่พระอาจารย์เคยสอนมีอยู่ 2 ข้อ 1. หิริ 2. โอตัปปะ เพิ่มเข้ามาอีกข้อคือ ธัญพืชค่ะ กบของแตงมันเลือกเหลาดินสอไม่ได้หล่ะ เลยถูกลงโทษให้ทำงานหนักทั้งวันทั้งคืน
29 ธันวาคม 2552 22:18 น. - comment id 1080647
อยากสัมผัสธรรมชาติแบบนี้บ้างจังครับ พี่ป๋อง
29 ธันวาคม 2552 23:24 น. - comment id 1080674
ขอบคุณ ที่แวะไปร่วมแจม นะคะ พี่ป๋อง