ขี่ม้าสีหมอก

ขจรปฐวี

ขอนำทัวร์เมืองกาญจน์บ้านฉันบ้าง   
ใครไม่จ้างก็ช่างใครเราไกด์ผี
ขอพาเที่ยวพอจำเริญเพลินฤดี
ด้วยพาชีสีหมอกม้าพาสัญจร
จะนำท่านเที่ยวท่องสักสองที่
พนมทวนชวนชี้ให้ชมก่อน
อีกไทรโยคโยกใจให้ไหวคลอน
ด้วยอาวรณ์ความหลังที่ฝังใจ              
ขอยืมม้าขุนแผนแสนสะท้าน
มาจากบ้านท่าเสาเขาชนไก่
ขี่เลี้ยวลัดตัดเลาะกันเรื่อยไป
ค่ำที่ไหนนอนที่นั่นกันนะม้า 
เจ้าม้าใหญ่เหยาะเหยียบเลียบถนน       
จึงผู้คนเห็นตัวหัวร่อร่า
ม้ายืดอกกระดกหูดูโสภา
รถสวนมากระพริบไฟให้พาชี
ครั้นลับตาผู้คนก็โผนเผ่น
เกือบกระเด็นตกตายกลายเป็นผี
ผวากอดคอม้าไม่ช้าที
หลับตาปี๋เสียวสั่นสะท้านใจ
บัดเดี๋ยวหนึ่งจึงช้าอาชาเหยาะ
ค่อยสอดเสาะตาดูว่าอยู่ไหน
เห็นอนุสาวรีย์ที่ไกลไกล
ก็แจ้งใจใช่แล้วพนมทวน
เพราะน้ำใสไหลผิดไปทิศเหนือ
จะลอยเรือล่องแพกระแสสวน
จึงใช้ชื่อเรียกขานว่าบ้านทวน
ก็เห็นควรเหมาะเจาะเพราะวาจา
พนมทวนควรพนมบังคมกราบ
พระผู้ทรงกำราบปราบพม่า
กระทำยุทธหัตถีด้วยปรีชา
ฟันมหาอุปราชาขาดคาคช
อนุสรณ์ดอนเจดีย์มีสองแหล่ง
ประจักษ์แจ้งแห่งสุพรรณฯนั้นหนึ่งบท
กับที่นี่อีกหนึ่งไม่พึงงด
ด้วยปรากฏหลักฐานบานตะไท
เขาขุดพบโครงกระดูกนับร้อยพัน
หอกดาบขรรค์โบราณงานศึกใหญ่
อีกกรามช้างเครื่องม้าอาชาไนย
จัดโชว์ไว้แลละลานบานตะเกียง
ประวัติศาสตร์อาจแตกแยกเป็นสอง
แต่พี่น้องผองไทยไม่แตกเสี่ยง
จะแตกกันก็ให้แยกแต่แตกเตียง
กับแตกเสียงนั่นแหละหนอพอทำเนา
พนมทวนย่านนี้กวีอยู่
ผลงานครูพริ้งเพริศเฉิดเฉลา
ศิลปินแห่งชาติปราชญ์ของเรา
คือ ครูเนาว์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ 
พนมทวนพนมธรรมนำเที่ยวท่อง
ขอรับรองจำเริญใจไม่เปล่าสูญ
ด้วยแจ่มชัดวัฒนธรรมอันจำรูญ
จะเพิ่มพูนประสบการณ์ทุกท่านไป
แล้วชักม้าคลาไคลสู่ไทรโยค
ม้าโขยกโยกขยับตับจะไหล
เร่งเลาะลัดตัดป่าวนาลัย
ก็ถึงในสายันห์ตะวันรอน
เข้ากราบเท้าแม่พ่อที่รออยู่
โทรศัพท์บอกให้รู้แต่วันก่อน
ว่าเจ้านกขมิ้นที่บินจร
จะกลับคอนคืนรังเหมือนยังเยาว์
ไทรโยคโยกใจให้ไหวหวั่น
พอนึกพลันเจ็บแท้ที่แผลเก่า
แม้ซากรักหักหาญมานานเนา
ยังรุมเร้าจิตใจไม่ร้างรา
ครั้นรุ่งแจ้งแสงทองผ่องอำไพ
จูงสีหมอกออกไปให้เล็มหญ้า
พ่อม้าใหญ่ใจดีมีเมตตา
วันนี้พาข้าฯเที่ยวอีกสักครั้ง
เสียงมือถือดังมาข้าฯรีบรับ
ท่านแผนครับมีอะไรจะรับสั่ง
ขุนแผนบอกออกมาด้วยเสียงดัง
มึงจงฟังรีบเอาม้ากูมาคืน! 
..............................................