** สุราษฎร์...ในความทรงจำ**

คนกุลา

...........................................
เครื่องคล้อยลอยร่อนลงตรงทางวิ่ง
น้องชายดิ่งรีบมาจากนาสาร
รักเหมือนน้องวันสมัยวัยทำงาน
เดี๋ยวนี้ท่านโตใหญ่ในการเมือง
มาบ้านดอนครั้งนี้นับกี่ครั้ง
เคยมานั่งทำการงานต่อเนื่อง
พักโรมแรมใกล้ใกล้ไม่สิ้นเปลือง
เจ้าของเรื่องจัดไว้ให้อย่างดี
ก่อนไปพักน้องพาไปท่าข้าม
นั่งร้านงามอร่อยลิ้นลือถิ่นที่
โต๊ะริมนั่งฝั่งน้ำงามตาปี
สายนทีคลี่เรื่องราวชาวบ้านดอน
หลังบรรยายจบลงตรงช่วงเช้า
เขาพาเข้าในหมายรายการก่อน
ดูสวนปาล์มตามกำหนดทุกบทตอน
ก่อนจากจรตรงไปเมืองไชยา
ไปเยือนเยี่ยมสวนปาล์มนามทักษิณ
เคยได้ยินชื่อนี้นานนักหนา
บรรยายฟังเข้าใจได้คลับคลา
เพราะผู้มาไม่เคยดูรู้เรื่องปาล์ม
ออกจากสวนปาล์มเข้ายามบ่าย
ตะวันคลายคล้ายคลาดไม่อาจห้าม
ไปวัดธารน้ำไหลใจติดตาม
กราบงามงามพุทธทาสสะอาดองค์
กราบหุ่นท่านเหมือนจริงแท้สิ่งสร้าง
ดังรูปร่างเมื่อครั้งยังเป็นสงฆ์
มรณภาพตราบความดีที่ดำรง
พิศดูองค์อีกครั้งยังอาลัย
แวะเดินวนตามที่มีคนเล่า
ดูมะพร้าวนาฬิเกฤๅเฉไฉ
มะพร้าวเดี่ยวยืนต้นฉงนใจ
สอนอะไร...เวลาหรือปริศนาธรรม
เลยล่วงโรงมหรสพพบทุกสิ่ง
แต่เวลายิ่งไล่ล่าเข้ามาย้ำ
กราบพระท่านอธิบายขยายคำ
ขออภัยหลายล้ำจำจรลี
ตรงไปเมืองไชยากราบพระธาตุ
ดังได้กราบบาทบงส์พระทรงศรี
เป็นวัดเก่าเล่าเรื่องเมืองเคยมี
ส่งศักดิ์ศรีเรืองรุ่งกรุงพันพาน
จุดสุดท้ายเยือนพุมเรียงเคยเคียงที่
มาพบมีคนเล่ากล่าวคำขาน
แต่แปลกใจทำใมอยู่คู่ตำนาน
ฝีมือการทอผ้าไหมให้งุนงง
ก็ขิดผ้าแพรไหมใครเทียมเจ้า
เคยคลอเคล้าเย้าข้างอย่างไหลหลง
มาพุมเรียงเห็นกี่ไหมไล่ลายลง
ดังเวียนวงกลับอีสานแดนบ้านเฮา
จากพุมเรียงตะวันลอยลงคล้อยเคลื่อน
แดดเลือนเลือนเคลื่อนสาดทาบลาดเขา
คงต้องจำจากกันครั้นฟ้าเทา
ต้องเร่งเร้าไปถึงท่าเวลาบิน
......................
มาตามขอ  ไม่รอ  คราวหลัง
ร้อยกรองดัง  ตามใจ  โฉมฉิน
หากยินยอม  ขอพี่  ได้ยิน
จะขีดดิน  สอเล่า  เพื่อสาวพยอม
มาบ้านดอน  พบงามงอน  สดสวย
ดำขำด้วย  ลมเล  เห-ย้อม
ตาดำขลับ  ยอมรับ  ว่ายอม
ใคร่เด็ดดอม...บัวผุดดิน..รินร่ายชายรอ
ยามนุ้ยนาด  สวยชาติ  สวยจ้าน
มาจวนหน้าหวาน  แค่บ้าน  คนสวย
พาไหว้พระ  ตะพี่นี่  กราบด้วย
พ่อท่านช่วย  ให้ได้ชม  สมใจ...
นี่นุ้ยเหอ...ให้ได้ชม  สมใจ
ลำนำกลอนใต้  ไม่หมาย  เทียบเคียง
จำใจเรียง  ร่ายร่ำ  คำไข
พอเขียนได้  เพราะเคย  ได้ไป
กรองหัวใจ  เรียงราย  ได้มา
....................................
หมดเวลาต้องจำไกลจากไปแล้ว
เหมือนหมดแววหวังไหวจำไกลหน้า
อีกเมื่อไรคืนบ้านดอนหวนย้อนมา
ช่วยแก้วตาหน้านวลทำสวนปาล์ม
.................................................
 
เห็นว่ามีกลอนนำเที่ยวเมืองไทย เลยขอขุดกลอนที่แต่งไว้ มาร่วม
ด้วยช่วยกันนะครับ
คำศัพท์ท้องถิ่น
จวน......แปลว่า         พบ
นุ้ย..........."               น้องสาว
เหอ.........."               ครับ   คะ  เนาะ (เป็นคำลงท้าย..)
ตะ  ต้า......"               นะ   
สวยชาติ  สวยจ้าน ..."       สวยมากจริงๆ
แค่บ้าน......."             ที่บ้าน
ลมเล........"                ลมทะเล
คนกุลา
ในวสันต์