จิ้งหรีดเรไรร้องระงม เสียงลมพัดพลิ้วปลิวไหว น้ำใสไหลรื้นชื้นใจ ใบไม้ไหวพลิ้วไปตามลม สีสันธรรมชาติ ไม่ฉูดฉาดเพียงดูเหมาะสม จับตาพาใจให้ชื่นชม รื่นรมย์ร่มรื่นชื่นใจ.
26 มิถุนายน 2544 23:06 น. - comment id 4086
เพราะมากชอบมาก..กลอนบทนี้คือแรงบันดาลใจให้เขียนกลอนอีกบทหนึ่ง..ข้างบน..อาจจะไม่ได้ค่อยเขียนอะไรทิ้งไว้..แต่เราติดตามกลอนของทุกคนตลอดมา..รวมถึงใบไม้..ใบรัก..ไม่รู้ว่าใช่คนเดียวกันรึเปล่า..แต่อยากให้รู้ว่าเราชื่นชมผลงานของทั้งคู่..เสมอ
27 มิถุนายน 2544 06:40 น. - comment id 4096
ไม่เพียงแต่ตะวัน .... วฤก ยังชอบอ่านเลยครับ
27 มิถุนายน 2544 16:20 น. - comment id 4128
ตามมาอ่านด้วยจ้า...(^_^) //.เพราะดีจ๊ะ...ใบไม้...//วันหลังเราจะลองแต่งม่างน๊า..แต่ไม่รู้ว่าจะเพราะหรือเปล่า..
4 กรกฎาคม 2544 00:18 น. - comment id 4473
ขออ่านด้วยคนนะ เพราะกลอนดีดีใครๆก็ชอบ ซีเมนฉาตะวันจังมีคนเขียนให้อ่านด้วย>^..^
12 กรกฎาคม 2544 09:19 น. - comment id 5059
ขอแก้ "รื่นรมณ์"เป็น"รื่นรมย์"นะ จริงๆก็ตั้งใจใช้"รมณ์"แต่น่าจะมี(-) ขั้น...ที่ถูกต้อง