พิรุณร่ายเร่งท้า มาฝน หมู่เมฆนภาดล ดาษฟ้า แลแหล่งทั่วแห่งหน มัวมืด พสุธา ลมโกรกโบกแรงกล้า ฟากฟ้า ทึบเทา ลงหลั่งหลังม่านฟ้า หลืบเขา สายฉ่ำร่วงบรรเทา อ่อนล้า มวลหมู่เมฆลอยเบา ลัดผ่าน ม่านพนา ไผ่เอียดสูงเสียดฟ้า หอบคว้า ละอองไอ ทินกรร่อนหลบเร้น บังแสง ส่งหยาดรุ้งสำแดง ร่ายเฟ้น โค้งยาวสู่นาแปลง แลอร่าม ยามเย็น ย้อยหยดน้ำนาฏเน้น ยิ่งเยิ้ม ฉ่ำสรวล.. ..แบบว่า
9 สิงหาคม 2552 15:15 น. - comment id 1025106
9 สิงหาคม 2552 19:06 น. - comment id 1025162
แบบว่า..... โคลงงามค่ะ
9 สิงหาคม 2552 22:15 น. - comment id 1025209
ฟ้าหม่นคนอย่าได้.......อาดูร ใดนอ แม้นคลั่งคล้ายอสูร ....ร่ำร้อง ฝนจางหยุดย่อมทูน ....แสงสว่าง ดุจปลุกชีพตื่นต้อง......ไต่เต้นดำรงค์ตน ..แวะมาร่วมงานโคลงด้วยครับ
10 สิงหาคม 2552 09:12 น. - comment id 1025263
เมื่อวานแถวนี้ก็ฝนตกค่ะคุณน้อง เกือบได้หวัดมาฝากแล้วล่ะจ้ะ
10 สิงหาคม 2552 10:35 น. - comment id 1025275
ยังคงความไพเราะงดงาม เหมือนเดิมนะคะคุณจอมปราชญ์ฯ
10 สิงหาคม 2552 14:49 น. - comment id 1025362
แวะมาอ่านโคลงเพราะๆค่ะ สวัสดีนะคะ
11 สิงหาคม 2552 09:38 น. - comment id 1025671
โอ๊ะ โคลงงามแท้
23 สิงหาคม 2552 20:17 น. - comment id 1030793
ข้าข้อยขอคาราวะ