โขงบ่กั้น (๓) พงสาลี...แดนนี้มีมนต์ขลัง

ละไมฝน

๓
พงสาลี...เมืองนี้มีมนต์ขลัง
ทะเลเมฆโอบภูฟ้า..........เมืองสวรรค์
พงป่าผากผาชัน..........สลับซ้อน
เยือกหนาวในหมอกฝัน...........พงสาลี
ย่ำเย็นฤทัยสะท้อน..........พร่ำเพ้อ ละเมอฝัน
แพรหมอกกอดยอดผา 
ละมุนตาพาชวนฝัน
หอมกลิ่นลดาวัลย์ 
ทิวานั้นหมอกมิวาย
เมืองหนาวบนภูสูง 
สุดสายรุ้งแม้นมุ่งหมาย
ชีพชนม์จักวางวาย 
มิเคยคลายหวนคำนึง
คะนึงหาพงสาลี 
เมืองรมณีย์ใฝ่ฝันถึง
เปรียบสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ 
ให้ตราตรึงจุมพิตดาว
เฮือนน้อยแนบคลื่นเขา 
วิเวกเหงาในหมอกหนาว
น้ำค้างเพชรร่วงพราว 
ย้อมฝันวาววิสุทธิ์ใส
แสงสุรีย์อาบยอดดอย 
นับร้อยพันกาลสมัย
พฤกษ์แย้มหน้าต่างไพร 
ถวิลไหวหาวิลาวัลย์
ภูฟ้ายอดเสียดฟ้า 
เอื้อมมือคว้าได้ดาวฝัน
ใกล้ฟ้าหอมดาวจันทร์ 
เสน่ห์ขวัญประภัสสร
พระธาตุงามบนผาเมฆ 
ใครปั้นเศกแต่ปางก่อน
ต้องแสงตะวันรอน 
วับสะท้อนระยิบพราย
ธารทิพย์กระซิบฝัน 
รำพันรุ้งระยับสาย
น้ำอูพะแพร้วพราย 
กรวดทรายแก้ววับแวววาม
ชุบชีวิตแห่งชนเผ่า 
ม้งเย้า อาข่า ผ่านเขตข้าม 
บุปผาจากเวียดนาม 
ช่างงดงามราวนางไม้
เพ้อหลงพงสาลี 
แดนทิพย์นี้ชวนหลงใหล
เมืองลอยฟ้านภาลัย 
สุดห้ามใจฝันรำพันมา....
ละไมฝน/ลำนำ