เชิญมาลาแช่มช้อย งามพรรณ เรียงสู่ถ้อยวงวรรณ์ แต่งแต้ม เป็นโคลงแห่งสวรรค์ ดวงดอก ไม้นา มายั่วเย้ายิ้มแย้ม แด่ฟ้าพงสรวง พรรณพวงพราวพุ่มพลิ้ว เพริศพราย ดุจดอกดาราราย เด่นฟ้า ขจีเปล่งเหมือนหมาย พลอยบุษย์ คูณดอกเด่นประดับหล้า แต่งแต้มพโยมหน ผลิกลีบเรืองรุ่งด้าว แดนดง โดดเด่นกลางไพรพง แช่มช้อย น้ำค้างห่มกาหลง ชุ่มดอก พราวดุจเพชรเรียงร้อย ดอกฟ้ากาหลง หยาดงามราวกลีบรุ้ง ทอสาย เหนือน่านแห่งพระพาย ผ่านพ้น โสมสูรย์ส่องมิวาย มอดดับ ขาวพร่างดารดาษต้น ดอกแก้วรัตนา
25 มิถุนายน 2552 08:39 น. - comment id 1004996
งามเลิศ งามจริง จริง เจ้า...............................................
25 มิถุนายน 2552 10:36 น. - comment id 1005024
โคลงแบบนี้ แต่งไม่เป้นเลยครับ ผมอ่านโคลงพวกนี้ ลึกซึ้งมากๆ ได้แต่คิดมะไร เราจะแต่งได้น๊า วันนี้ จองที่ 1 เคยหล่นหลายรอบ จองกะเขาบ้าง อ่ะนะเรา
25 มิถุนายน 2552 10:38 น. - comment id 1005025
อ้าวกำ ละเวง อุส่าห์ จองที่หนึ่งแล้ว ยังแพ้ อิสตรี อ่ะโธ่เอ๋ย เวลาและวารีมิคอยท่า อนิจจาเน็ตช้าหรือไฉน แค่ที่หนึงพึงจองรองเรื่อยไป เหตุอันใดฟ้ามาแกล้งแสร้งเย้ายวน
25 มิถุนายน 2552 14:05 น. - comment id 1005099
กลอนสวยงามดีค่ะ
26 กรกฎาคม 2552 10:02 น. - comment id 1019413
ชอบกลอนที่เธอแต่ง ชอบที่นั่งใกล้ๆเธอ นานมาแล้ว เธอคงจำไม่ได้