. นอนนับดาวราวดวงในห้วงฟ้า พรายพริบระยิบตาในเวหน ดั่งดวงใจหลายล้านดวงในห้วงกมล อาจอดทนคอยนานนับล้านปี เคยลองนับดูไปไม่เคยครบ เพราะมักจบเมื่อหลับไปกับที่ เฝ้าเพียรนับกับหวังที่ยังมี เปรียบเทียบกี่ดาวดวงในห้วงใจ ดาวบางดวงล่วงพรากจากโค้งฟ้า ก็เกิดมาเติมสรวงดาวดวงใหม่ เหมือนบางดาวพราวร่วงจากห้วงใจ ก็เกิดใหม่บางดวงห้วงเดียวกัน เกิดกับดับลับดวงแม้หวงแหน แม้สุดแสนเสียดายในห้วงฝัน มิหวังล่วงดวงดารามาประชัน ว่าดาวฝันกับดาวจริงสิ่งใดงาม เพราะรู้เปรียบเทียบต่างงามในสำนึก ความรู้สึกนิยามใจสุดไหวหวาม ความในฝันความในใจในทุกยาม เพียงอยากถามดาวเจ้าคราวอยู่ไกล ดาวทุกดวงในห้วงฟ้ามาให้เห็น กระพริบเย็นระยับตาดูพร่าไหว ใจระทึกระลึกดาวทุกคราวไป ฤๅดวงใจเราห่วงดาวราวห่วงรัก นอนนับดาวราวดวงในห้วงฟ้า กี่ปีมาแล้วใจได้รู้จัก อยากถามดาวเอาความจริงเสียยิ่งนัก ว่าดาวรักบางใครบ้างไหมดาว . .......................
16 พฤษภาคม 2552 07:42 น. - comment id 985607
นอนนับดาวราวดวงในห้วงฟ้า กี่ปีมาแล้วใจได้รู้จัก อยากถามดาวเอาความจริงเสียยิ่งนัก ว่าดาวรักบางใครบ้างไหมดาว ..... ๐ โอ้เจ้าดวงดาราพร่าพรายแสง ฤาจะแข่งแสงจันทรายามหน้าหนาว ที่สวยเหลืองเรืองละออล้อแสงดาว ประหนึ่งสาวสกาวใจใครบางคน ๐ น้องเป็นดาวดวงน้อยต่ำต้อยนัก กระพริบรักจากใจอันไกลโพ้น ถึงมีแสงแรงริบหรี่ให้พี่ยล แต่กมลแผ่วผ่องครบนพคุณ ๐ จะเก็บดาวดวงน้อยร้อยด้วยรัก แล้วทอถักร้อยเป็นพวงไอศูรย์ ขอรักเราอย่าเริดร้างพร่างเพิ่มพูน ตราบเท่าสูรย์ส่องฟ้านภาลัย .... สวัสดีค่ะคุณพี่คนกุลา มาทักทายเขียนต่อของคุณพี่ค่ะ บทสุดท้ายน้องตัดกลอนเก่าของน้องมาต่อผสมค่ะ เพราะหมดมุขจบกลอนไม่ได้ อิอิ
16 พฤษภาคม 2552 08:14 น. - comment id 985616
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ไม่เห็นดาวหลายวันแล้วค่ะ ฝนตก ดาวใจก็เลยมีแต่ เงียบกะเหงา อิอิ
16 พฤษภาคม 2552 09:17 น. - comment id 985623
นับดาวไม่เคยครบ หลับก่อนทุกทีค่ะ
16 พฤษภาคม 2552 10:32 น. - comment id 985652
ดาวมีร่วงจากฟ้าลงมาเกิด ถามดาวเถิดเกิดใหม่ยากไหมนี่ ถามความฝันแบกรับมานับปี ฝันกี่ทีก็อดหมดทุกครา อิอิแวะมาฝากคำถามให้ด้วยค่ะ เข้ามาอ่านกลอนเพราะๆมีความสุขจัง
16 พฤษภาคม 2552 10:43 น. - comment id 985661
พลังจันทร์ พลังใจ พลังใจ พลังจันทร์ มอบเป็นของขวัญแด่คนช่างฝัน บนถนนสายดอกไม้งามนะคนดี นะทุกดวงใจ.. แพม..กางเต้นท์ นอนชมจันทร์ แม้มิใช่วันเพ็ญ ในคืนนี้ เสียงจิ้งหรีด หรีดหริ่ง ราวดนตรี คอยเป็นเพื่อนปลอบใจ มองจันทร์ครึ่งดวง ลอยครึ่งฟ้า พาให้ใจแพมราวถูกโลมไล้ ให้ละมุน อุ่นละไม ด้วยแสงจันทร์ นวลใย ในราตรีนี้.....ที่ไม่มืดมิด.... ลมรวยริน....กลิ่นราตรี และการะเวก หอม ฟุ้ง จรุงใจ แพม...ใช้พลังจันทร์ พลังใจ ขับเคลื่อนความฝันอันสกาว ราวไร้ขอบเขต....จินตนาการ.....เขียนสิ่งหวานๆแจกจ่าย ให้ใจทุกดวง...ล่วงรู้...ความงาม...ในยามนี้..... และยิ่งแสนดี...ถ้าได้มอบให้แทนของขวัญ.แด่ท่านผู้อ่าน ผ่านเวทีไทยโพเอมนี้.. เราทุกคน....บนโลกนี้..มีจันทร์ ดวงเดียวกัน ให้ฝันฝากใจ ไม่ว่าในยามรัก หรือยามเศร้า เคล้าน้ำตา...... น้ำตาใจ...ปน...น้ำตาจันทร์ พาให้ฝันของเรา นิ่งสงบงัน...ดื่มด่ำ..ไปกับ ธรรมชาติ..อุ่นโอบเอื้อ ลดความหนาว ร้าวราน ให้คลายลง เราทุกคน....มีความฝัน เป็นของขวัญ มอบให้ใจทุกดวง ที่ทุกคนมิอาจล่วงรู้ และแย่งชิง แม้เรามิเผยความใน...ใครเลยจะรู้..... เราทุกคน....มีผีเสื้อ...ดอกไม้....สายลม..แสงแดด..ภูเขา ท้องทะเล เฝ้าเห่กล่อม..ไม่ให้เหว่ว้า เงียบเหงา ในดวงใจ ยามไร้ใคร คอยเหลียวแล ห่วงหา อาทร..... เราทุกคน....มีอากาศสดชื่น ฟ้าสวยใส ไอดิน กลิ่นฝนตกใหม่ๆ ในท้องทุ่งนา ป่าเขาเขียวขจี ได้อบร่ำ พร่ำสอนใจ ให้เรารู้รัก รู้งาม ความเรียบง่าย ไร้ปรุงแต่ง ด้วยแสงสี ที่พาใจให้มืดมน ค้นหาทางเงียบงาม ไม่พบเจอ...เอ้อระเหยลอยไป ดังใจที่ไร้เข็มทิศ...... เราทุกคน...มีพระอาทิตย์ยามเช้า คอยเฝ้าเตือน ราวบทเรียนให้รู้ว่า ยังมีวันใหม่ วันแสนดี ให้ชีวีเราเริ่มต้นได้ทุกวัน เพื่อค้นหา ท้าทาย ยาวนาน จนกว่าดวงชีวาจะลาลับ ไปกับ..... ตะวันรอนอ่อนแสง แฝงความเศร้านิจนิรันดร์......... เมฆบดบังจันทร์งาม...ในยามนี้ เหมือนใจเรา ยามที่คนดี ที่เรารัก มาจากไปไกลแสน ให้...คอย...ไม่รู้ว่า..วันไหน..จะย้อนคืนกลับ มาให้รับขวัญ...วันชื่นใจ...... ฝนเปาะแปะ..เปาะแปะ....ฉ่ำฟ้า พาให้ใจ แสนเศร้า แต่ชื่นฉ่ำกับฝนพรำพรม ลมกรรโชกแรง เพราะ..ม่านฝน...บังม่านเมฆ...ราวเสกให้เมฆฝัน พลันเลือนลาลับไปกับสายพิรุณ..หยาด....ใสเย็น เสียงฝนตก ยิ่งทำให้...อกใจร้าว ถ้าร้างคู่...ไร้คนเคียง...... ฤดู....... ที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียน มาให้..ฤดี..ยอมรับความจริง..ว่า...ไม่มีอะไรหยุดนิ่ง หมุนวน กี่ฝน...กี่หนาว... กี่เศร้า...กี่สุข....ที่คนเรานี้หนาจะพานพบ...และจบลงด้วย...ความเข้าซึ้งถึง.. ธรรมะ....ธรรมชาติชีวิต..ที่เราถูกลิขิตมา...ใช้กรรม หรือมาทำดีเพิ่มเติมต่อ.. มิให้เกิดมารับกรรมใหม่....ให้ใจต้องดิ้นรน ปนเป ซ้ำซาก... มิจบสิ้น... พลังใจ...พลังจันทร์ พลังฝัน ในคืนนี้ แพมขอมอบให้คนดี ที่แพมรักทุกๆคน ด้วยใจดวงนี้ ที่มากมีรัก อยากแจกจ่าย แบ่งปัน ให้ทุกคนสร้างสรร แต่ฝันดีดี ให้คุ้มค่า กับชีวี นี้ที่ได้เกิดมา เป็นมนุษย์..ผู้ประเสริฐสุด ยิ่งกว่าสิ่งใด ในจักรวาล..
16 พฤษภาคม 2552 12:36 น. - comment id 985737
มาอ่านตอนตะวันสาดแสงเปรี้ยงเลยค่ะ ไม่รู้ไปโกรธใครมานะตะวัน คืนนี้จะลองถามดาวดูบ้างเผื่อจะได้คำตอบดีดี แต่อยากถามดาวว่า เหนื่อยไหมดาวพร่างพราวแสง สิ้นเรี่ยวแรงระย่อท้อบ้างไหม อยู่เดียวดายปลายฟ้าอ่าอำไพ รอวันร่วงเมื่อไหร่ใช่ไหมดาว
16 พฤษภาคม 2552 12:59 น. - comment id 985743
ค่ะ ในความเงียบ... หากมองไปในท้องฟ้า สิ่งเดียวที่เราพบ และเป็นเพื่อนเรายามเหงา คือ ดวงดาว เคยถามดาวหลายร้อยครั้งแล้ว ว่าทำไม เราช่างเหงาจัง
16 พฤษภาคม 2552 13:18 น. - comment id 985759
ถามดาว. . ในคืนเหงามองดาวพราวบนฟ้า อยากรู้ว่าดาวเอ๋ยเคยเหนื่อยใหม เพราะผู้คนชอบฝากดาวเมื่อเหงาใจ บอกคนไกลว่ายังซึ้งคิดถึงจัง จะรักใครชอบใครให้ดาวช่วย ดาวอำนวยอวยชัยให้สมหวัง จะอกหักรักนอกใจใครชิงชัง วานดาวสั่งเขาเปลี่ยนใจได้รักมา หอบความรักความห่วงใยใจคงมั่น หอบความฝันความจริงใจใครโหยหา หอบความช้ำปวดร้าวเจ้าน้ำตา หอบสัญญาสาบานสื่อสารใจ แสนสงสัยดาวจ๋าถ้าพลาดพลั้ง ไม่สมดังตั้งจิตเคยผิดใหม บอกผิดคนดลความคิดให้เปลี่ยนไป เคยรักใคร่ชอบพอขอเลิกลา อยากรู้จริงดาวเอ๋ยเคยมีใหม ดาวเปลี่ยนใจใครคนนั้นที่ฝันหา เคยรักกันยึดมั่นในสัญญา โอ้ดาวจ๋าเขาเปลี่ยนใจไม่เหมือนเดิม ขออนุญาติแจมนะค่ะแต่งไว้นานแล้วเห็นว่าคล้ายๆๆกัน
16 พฤษภาคม 2552 13:58 น. - comment id 985771
น้องภาฯไม่บอกก็ไม่สังเกตุ เห็น พอบอมาก็เลยไปดูเห็นว่า ชะงักนิดหน่อย น้อยเดียว เอง ครับ ขอบคุณที่มาแจม ด่มน้ำแล้ว ยัง ครับ
16 พฤษภาคม 2552 14:01 น. - comment id 985772
ก็คงเป็นเช่นนี้ ไปอีกหลายวัน มั๊งครับ ประสบการณ์นอนนับดาวเคยทำสมัยนานมาแล้ว ครับ คุณกันนา ครับ
16 พฤษภาคม 2552 14:05 น. - comment id 985773
เหมือนผมเลย ครับคุณเพียงพลิ้ว ครับ หลับก่อนทุกที จะนับทดไว้ก็ไม่ได้ เพราะไม่ทราบว่าหลับตอนนับถึงตรงไหน นะซี ครับ
16 พฤษภาคม 2552 15:19 น. - comment id 985808
คุณแจ้นเอง มาฝากถามไว้ที่นี่ แล้วผมจะไปถามต่อให้ ครับ
16 พฤษภาคม 2552 15:45 น. - comment id 985818
คุณ พุด ครับ จะกล่อม จันทร์ ให้ฟัง นะ ครับ ฟัง..นะ คนดี . ในมัวเมฆหม่นฟ้า ข้ามเวลาทะเลฝัน ด้วยสำเภาใยยวงจันทร์ โล้ รำพัน ฝ่าแข่งด้วยแรงใจ ท่ามอยู่ในห้วงสมุทรสุดคะนา บางวันเลือนเดือนดับ ล่วงลับไปในเวหา ท้องฟ้ามืดสนิทปิดตา เหมือนดั่งว่าฟ้าตรอมย้อมสีดำ ดุจจะย้ำคำหมองหม่นบนคัคนางค์ คืนเดือนพร่างเวหาส ฉายแสงสาดเมื่อเพ็ญเย็นสว่าง ทั่วฟ้าเกาะเขาเงาทาบจาง เพราะเดือนพร่างงามเห็นด้วยเพ็ญจันทร์ ในคืนวันที่โสมงามยามผ่องพราว . ด้วยใจผูกพัน ครับ
16 พฤษภาคม 2552 15:49 น. - comment id 985820
สวัสดี ครับ คุณ เฌอมาลย์ วันนี้แดดค่อยออกมาให้เห็นหน่อย นะครับ คืนนี้หากฝนไม่ตกดาวคงพราวฟ้า มากขึ้น มั๊ง ครับ
16 พฤษภาคม 2552 15:51 น. - comment id 985823
แล้วดาวตอบว่าไง ครับ คุณ Bitter ครับ
16 พฤษภาคม 2552 15:53 น. - comment id 985824
ด้วยปิติ ยินดี เป็นอย่างยิ่ง และขอบคุณ นะครับ คุณอ้อม สำหรับกลอนงามๆ บทนี้ เก่ามาจากไหน ก็ยังใหม่ ที่บ้านนี้ นะครับ
16 พฤษภาคม 2552 17:18 น. - comment id 985890
พี่คนกุลาขา คุณพี่ช่วยไปจ่ายตังค์ค่าขนมหวานที่ร้านขายขนมหวานของน้องด้วยนะคะ มีคนเค้าไปกินเชื่อไว้อ่ะค่ะ
16 พฤษภาคม 2552 17:19 น. - comment id 985891
ช่างลึกซึ้งเหลือเกินนะคะคุณ คนกุลาทุกบทกลอนของคุณกินความนัย ให้ความหมายลึกๆจัง
16 พฤษภาคม 2552 20:00 น. - comment id 985962
ไปจ่ายแล้ว จ้า...ไม่น่าเล้ย คุณแจ้น เอง
16 พฤษภาคม 2552 20:02 น. - comment id 985964
ก็คิด คิด เขียน เขียน ไปตามชอบนะครับ คุณนรศิริ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้เสมอมานะครับ
19 พฤษภาคม 2552 02:30 น. - comment id 987106
ขอบคุณ ทุกท่านที่มาเยือน นะครับ < img src = "http://www.thai-souvenirs.com/images/photo_1170935409/1170936644" >
5 สิงหาคม 2552 19:25 น. - comment id 1023630