ยามตะวันลออทอทาทุ่ง ลมโลมทุ่งตะวันรอนดอนโพล้เพล้ รวมหมู่เพื่อนชายหญิงวิ่งฮาเฮ เล่นตังเต บ้างวิ่งไล่ในท้องนา บ้างลงนอนทิ้งร่างบนฟางข้าว ดูแมลงเม่าบินว่อนฟ้อนเวหา บ้างขุดแห้วหัวใหญ่ใส่กะลา บ้างจับปลาในคูจับปูดำ ในตะวันยามเย็นเคยเล่นไหม ตอนเยาว์วัยไร้เดียงสาช่างน่าขำ เป็นที่ชีวิตที่หอมหวลชวนจดจำ ยังเก็บงำแม้ผ่านกาลนานหลายปี แม้วันนี้อดีตก่อนไม่ย้อนกลับ ยังซึมซับความสุขใจในน้องพี่ คิดถึงท้องนาเอยเคยยินดี ร่ายวลีเพราะคิดถึงซึ้งเยาว์วัย ตังเตคือการเอาไม้หรือของเข็งมาขีดกับดินให้เป็นรูปตารางแล้ว กระโดดตามตารางโดยยกข้าข้างหนึ่งไว้ ถ้าขาแตะพื้นดินก่อนก็ต้องเปลี่ยน คนใหม่
8 พฤษภาคม 2552 12:14 น. - comment id 981671
เคยเล่นเหมื่อนกันครับ (อ่ามแล้วทำให้คิดถึงตอนเด็กๆนะครับ)
9 พฤษภาคม 2552 10:12 น. - comment id 981801
วัยเด็กเป็นวัยที่ไม่ต้องคิดอะไรเลย.... เล่นไปวัน ๆ หนึ่งเน้อ....
9 พฤษภาคม 2552 12:46 น. - comment id 981874
หวัดดีคับ...คุณทิพย์ฯ กลอน....อ่านแล้วได้รำลึกถึงวันเก่าๆมากเลย... ชอบ...คำถามคุณจัง... "เคยเป็นเด็กหรือเปล่า" เหมือนแปลกๆ...แต่ก็จริง เด็กเดี๋ยวนี้...โตหน้าจอหมดแล้ว... แต่เรา...กลับมาติดหน้าจอ...ตอนโต(มากๆ)ซะงั้น...อิอิ เน๊าะ...
10 พฤษภาคม 2552 17:43 น. - comment id 982313
คิดถึงวันวัยเด็ก ตัวเล็กแต่จินตนาการใหญ่ คิดฝันในวันต่อไป ล้วนยิ่งใหญ่ตามเห็นเป็นเด็กมา . มาเล่นในยามเย็นด้วยคน ครับ คุณทิพย์โนราห์