ทิวไม้ละลิ่วลม หมู่นกชมละลิ่วไพร แสงแดดอ่อนละไม ฉลุใบกิ่งยอดบน สายน้ำกระเซ็นแซ่ ดวงดอกแผ่ดูสับสน มัจฉาว่ายเวียนวน นกน้อยวนโฉบไปมา สายหมอกยังเคลียกรุ่น ทาบทิ่วพุ่มยอดใบหนา แม้แดดส่องลงมา ไม่อาจพาหมอกหายไป แต่เป็นอย่างไรเล่า อยู่ยืนยาวได้ไฉน ถากถางกันเข้าไป บุกรุกในป่าเขตดง หากคิดกันสักนิด อย่าทำผิดเป้าประสงค์ ป่าไม้คงอุดม สัตว์ป่าสมอยู่พงไพร
กวีเดินดิน 31 มี.ค. 2552 17:52 น. - ID 124688 
1509
2
0
31 มีนาคม 2552 20:00 น. - comment id 969211
ป่า..เป็นสมบัติที่มีค่า ขอเชิญมาอนุรักษ์กันเถิดหนา เป็นต้นน้ำไม้เคียงเลี้ยงชีวา ถิ่นที่อยู่ของสัตว์ป่า..ยาสมุนไพร.. แวะมาทักทายยามค่ำค่ะ..
1 เมษายน 2552 10:10 น. - comment id 969421
สวัสดีค่ะเขียนถึงธรรมชาติและสัตว์ป่า เพื่อปลุกจิตสำนึก เป็นอย่างดีเลยนะคะ ขอชื่นชมในแนวคิดค่ะ
1 เมษายน 2552 10:24 น. - comment id 969431
ผลงานอนุรักษ์แผ่นดินทอง ของเราได้อย่างงดงามค่ะ ชื่นชมนะคะ
1 เมษายน 2552 10:25 น. - comment id 969432
ทรัพย์ในดิน สินในน้ำเนาะ ทรัพยากรธรรมชาติเป็นสมบัติที่เราสามารถผลัดกันชม....
1 เมษายน 2552 23:51 น. - comment id 969645
สวัสดีค่ะ คุณ กวีเดินดิน สื่อออกมาได้ดีค่ะ เพราะด้วย พิมขอเป็นส่วนร่วมด้วยคน !
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
