หน้าส่วนตัว
กลิ่นอ่อน ก่อนเช้า เจ้าโปรยกลิ่น
เคล้าดิน สิ้นฝนหมาด หยาดค้าง
ใครเล่ายอม พลาดสูด กลิ่นเลือนจาง
กลีบบาง วางในมือ ถือเดินทาง
ผู้ห่างไกล ให้หวง ทวงดอกเจ้า
ฤ จะเหย้า เจ้ากะลา คราว่าง
บรรจงรีด กรีดปลายอ่อน ก่อนจะวาง
ดอกสีจาง พลางสว่าง กลางกะลา
กะลาไม้ ใส่จำปี สีตัดดอก
กลิ่นโชยหยอก หลอกผู้ใด ให้มองหา
วันนี้สิ้น กลิ่นคงหมด จะอดลา
วอนเจ้าหนา นะ สูดกลิ่น ให้สิ้นใจ....
ดอกคงเก่า เข้าวันใหม่ ใจคงหาย
หากต้องย้าย หายจากลา กะลาหอม
จำปีล้า คราดอกหัก จักจำยอม
เฝ้าถนอม รอมชอมกลิ่น จนสิ้นวัน
ซอแก้ว..
ซอแก้ว 27 ม.ค. 2552 21:50 น. - ID 122597 
1931
2
0
27 มกราคม 2552 21:54 น. - comment id 941852
27 มกราคม 2552 23:19 น. - comment id 941888
กลอนเพราะค่ะ.. ต้องอ่านถึง 2 รอบจึงได้ความค่ะ.. กะลา กับ จำปี.. ..ก็ขอให้อย่าได้พรากจากกันเลย..
28 มกราคม 2552 00:46 น. - comment id 941911
เข้าใจยากไปเปล่าครับ ไม่อยากแต่งเอง เข้าใจเองคนเดียว ยังไงก็ขอบคุณ มากมากครับ
28 มกราคม 2552 06:25 น. - comment id 941933
อ่านสามรอบแย้ว ยังไม่เข้าใจ เดี๋ยวเลิกงานมาอ่านใหม่ ถ้าไม่เข้าใจอีกละก็....มีเคือง...
28 มกราคม 2552 12:22 น. - comment id 942019
ผมเข้าใจครับ...แบบว่า จำปีนี้เป็นผู้หญิง...บ้าด้วย..อิอิ ส่วนผู้ชายเป็นกะลา..หอม กลิ่นจำปีจะจางหายไปในวันรุ่งแต่กลิ่นกะลายหอมยังประทินอย่เลย..คอยช่วยส่งให้จำปีนั้นหอมตลอดไป..หากวันใดขาดกะลาจะรู้สึก..ถูกเป่าคับ..อิอิ
28 มกราคม 2552 15:33 น. - comment id 942109
จะพยายามอ่านให้เข้าใจและตีความ ให้ได้ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
