ใบไม้ร่วง

ม้าก้านกล้วย

หล่นละลิ่วลอยลมลงจากขั้ว
มาเกลือกกลั้วกราดกล่นบนดินด้าว
เมื่อลมแล้งพัดสะท้านผ่านหนหาว
คงถึงคราวผลัดใบไล่ชรา
เพราะร้อนรนดลใจในระแหง
ใบจึงแห้งกรอบเกรียมเตรียมถลา
ยอดยังหยุดชื่นชูรู้เวลา
แล้วโรยราร่วงละล่องต้องแรมร้าง
ผลัดเพื่อผลิพลัดพรากจากเพื่อเกิด
รอวสันต์อันจะเพลิดจะเพลินพร่าง
รอฝนใหม่ในวันพรุ่งวันรุ้งราง
เพื่อจะสร้างพงไพรให้เขียวคืน
จึงต้องยอมปลดปลงลงจากขั้ว
ยอมแลกตัวให้ต้นใหญ่ยังได้ชื่น
ยอมร่วงโรยโปรยปรายบนพ่ายพื้น
ยอมกล้ำกลืนสลัดใบไปตามลม
เป็นดุจคำภีร์ของชีวิต
ที่ลิขิตแทนคำพร่ำผสม
เก่าไปใหม่มาคือคารม
ยอมระทมแลกเถลิงระเริงสราญ
เคยพบเห็นสิ่งใหม่ใหม่มาไม่น้อย
ได้เรียงร้อยเรื่องราวมาเล่าขาน
ได้เก็บเกี่ยวเจนจบประสบการณ์
ได้ผันผ่านดีร้ายมากมายนัก
พลันชราเป็นได้เพียงใบแก่
รออยู่แค่คืนวันก้านนั้นหัก
โรยจากฟ้าลาจากต้นที่ตนรัก
ลงมาพักและสลายกลายเป็นดิน
  (ม้าก้านกล้วย)				
comments powered by Disqus
  • dokkoon

    17 มีนาคม 2545 17:05 น. - comment id 41144

    ยอดเยี่ยมเช่นเคย ชื่นชม นับถือ
  • ม้าก้านกล้วย

    17 มีนาคม 2545 17:15 น. - comment id 41149

    หา เล่นโพสกันใน 3 นาทีเนี่ยนะ ตกปลา ปลายังดมเหยื่อนานกว่านี้เลยอ่ะ ซึ้งจริง ๆ เลย เนี่ย
  • MW

    17 มีนาคม 2545 22:10 น. - comment id 41167

    Such a wonderful poem.  I do not know what to say.
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    18 มีนาคม 2545 01:13 น. - comment id 41180

    ง่า... เพราะเหมือนเดิมเลยพี่....
  • mono

    18 มีนาคม 2545 02:29 น. - comment id 41188

    บทนี้เยี่ยมเลยจ้าา ชอบจัง
  • ทะเลขวัญ

    18 มีนาคม 2545 08:57 น. - comment id 41198

    ใบไม้รอร่วงหล่นปนเปื้อนป่า
    พสุธาร่อท่าเห่กล่อมขวัญ
    ใบไม้หนึ่งราโรยกับตะวัน
    ปลิดปลิวพลัน..ได้จูบกับผืนดิน!ที่รักรอเป็นหนึ่งเดียวมาแสนนาน!
  • เชษฐภัทร

    18 มีนาคม 2545 10:49 น. - comment id 41199

    นับถือครับ
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    19 มีนาคม 2545 05:12 น. - comment id 41306

    ชอบจังเลยพี่
    กลอนของพี่จะสอดแทรกอะไรให้คิดเสมอ
    เลยนะคะ
  • ณธีร์

    19 มีนาคม 2545 08:36 น. - comment id 41325

    ปลิดปลิวละลิ่วลอย
    ผละผลอยระร่วงหล่น
    จำพรากจากลำต้น
    มาเกลื่อนกล่นบนผืนดิน ฯ
  • อามามิยะ

    19 มีนาคม 2545 15:12 น. - comment id 41391

    ชอบการใช้คำ  ถ้อยคำจังเลยค่ะ
    
  • ผ่านมา...แล้วเป็นขาประจำ

    19 มีนาคม 2545 15:29 น. - comment id 41401

    ขอแสดงความนับถือ
  • Jeminine

    20 มีนาคม 2545 10:59 น. - comment id 41516

    ต้นไม้มีประโยชน์ทุกๆ ส่วน นับแต่เกิด จนตาย หรือแม้แต่สลายแล้ว...ดีกว่าคนอีกนะคะ..บางคนเกิดมาก็หายใจทิ้งไปวันๆ เท่านั้นเอง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน