ดอกไม้กลางไพรกับใจคนคอยรอ

มาเรียณัฐ

ท่ามกลางป่าเขาแสนหนาวเหน็บ
เราเคยได้มาเก็บดอกไม่ป่า
พักบ้านริมธารธารา
มีดอกไม้ป่าหอมส่งกลิ่ยอบอวล
        อากาศหนาวเย็นมองเห็นหมอก
กลิ่นน้ำค้างกลางบอกความในให้หวล
ป่าแห่งนี้มีพร้อมสรรพมวล
เราเคยชวนเพื่อนพ้องฉลองกัน
        นั่นเป็นกาลเวลาที่ผ่านพ้น
เพื่อนทุกคนสุขนักรักสร้างสรรค์
ต่อต่อมามีเรา มาเร้ารัน
หาสรวงสวรรค์ที่นี่นี้สวยงาม
        บ้านน้อยหลังนี้ที่เราพัก
ครั้งเมื่อรักเราเริ่มรี่มีคำถาม
เธอเคยบอกดวงใจอันงดงาม
ส่งติดตามไปทั่วที่ฉันไป
        มาวันนี้..มี่ที่รัก ในป่าสวย
แวดล้อมด้วยดอกไม่ป่าน่าสดใส
อยากจะอยู่ที่แห่งนี้ตลอดไป
แต่มิวายอยากมีเธออยู่ด้วยกัน
        จะสร้างบ้านหลังน้อยน้อย
เพียงรอคอยเวลาพาสร้าสรรค์
คงไม่นานนักหรอกดวงชีวัน
ป่าสวรรค์แห่งนี้จะมีเรา...ตลอดกาล..				
comments powered by Disqus
  • เทพธิดาอเวจี

    20 ธันวาคม 2551 16:20 น. - comment id 926421

    กลอนเพราะดีค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
  • krajokngao

    22 ธันวาคม 2551 11:51 น. - comment id 927133

    บรรยากาศคงร่มรื่นและอากาศก็คงเย็นสบาย
    น่าอยู่จังเลยค่ะ 46.gif46.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน