เลียบเลาะรอบขอบเขตอาเวศสวน จังหวะชวนหวนคะนึงถึงสมัย เส้นทางเทียวสถานสถิตไทย เป็นเส้นใยโยงเชื่อมสายสัมพันธ์ ริมคลองขุดดำเนินเพลินสะดวก เมียงมองพวกเพื่อนพ้องเพียรขยัน ทำเรือกสวนพรวนดินทำกินกัน แลเฉิดฉันมั่นคงไม่หลงทาง เนื้อดินดำล้ำคุณได้หนุนเกื้อ คลุมแผ่เผื่อเผ่าไทยไม่ขนาง วิถีแนวนักสู้สอยไม่ปล่อยวาง หรือทิ้งขว้างตวงตักแล้วผลักลา หอมเอ๋ยหอมดอมดมชมดอกปีบ ที่บานกลีบกลิ่นหวนชวนเสน่หา จนอยากปลูกปักไว้ใกล้ชายคา ที่หลักห้าริมคลองสนองคุณ นี่คือแดนดำเนินสะดวกยิ่ง เสมือนสิ่งเสนอให้ใครอุดหนุน มาช่วยรักษ์แบบแผนเป็นแกนทุน สืบสกุลสวนไทยให้ดำเนิน
6 พฤศจิกายน 2551 14:07 น. - comment id 910967
สวยเนอะสายน้ำไหล สวัสดีคะคุณดาวระดาตอนบ่ายๆๆ ง่วงง่ะ..อิ่มข้าวแย้วอยากนอน
6 พฤศจิกายน 2551 14:23 น. - comment id 910971
ลำแต้น้อข้าวตอน สวัสดีครับคุณพิม เวลาเข้าเขตดำเนินสะดวกทีไรผมก็หาย ใจโล่งเอามาก ผมชอบด้วยครับ วันก่อนก็ออกจากบ้าน ไปดูประเพณีกฐินแข่งเรือที่วัดดอนราว ยาวไปเรื่อยจนมาถึงตลาดน้ำยามเย็น ว่างๆแวะมาเที่ยวสวนบ้างก็จะดีนะครับ เดี๋ยวหลงมนต์เมืองล่างแล้วกลับดอยไม่ถูกเลยล่ะ
6 พฤศจิกายน 2551 14:57 น. - comment id 910993
เคยไปเที่ยวครั้งหนึ่งค่ะ อิ่มแปร้เลย ได้ไปชิมน้ำตาลสดด้วยอร่อยเหาะ ปล.ชื่อเป็นมงคลจังเลยเนาะ "ดำเนินสะดวก" ปล.อีกที หายไปนาน สบายดีมั๊ย ดาวระดา
6 พฤศจิกายน 2551 16:39 น. - comment id 911033
คลองสวยๆน้ำใสๆอย่างนี้ ควรค่าแก่การอนุรักษ์อย่างยิ่ง น่าอิจฉาคุณดาวระดา ที่ได้อยู่แถวๆนั้น... แวะมาเยี่ยมครับ... คุณดาวระดาสบายดีนะครับ...
6 พฤศจิกายน 2551 17:35 น. - comment id 911068
ชอบพายเรือไปในคลอง มีต้นไม้สองฟากฝั่ง มีวัดวา บ้านเรือนตั้งอยู่สองฟาก ทุกชีวิตนั้นล้วนอาศัยคลอง
6 พฤศจิกายน 2551 22:07 น. - comment id 911145
บ้านญาติผมอยู่สถานย่านหลักหก สะพานยกโค้งคาดพาดฝั่งสอง วัดหลักหกรัตนารามงามคู่คลอง มีเรือล่องของค้าสารพัน
7 พฤศจิกายน 2551 04:15 น. - comment id 911169
7 พฤศจิกายน 2551 07:31 น. - comment id 911193
..ชอบดำเนิน เหมือนกัน..ลงพายเรือเข้าสวน ..ก๋วยเตี๋ยวเรือพาย.. โอ้ ดำเนิน เธอสวยเหลือเกิน ดำเนิน ของพี่.... อิอิอิอิ แวะมาเยี่ยมดำเนินครับ
7 พฤศจิกายน 2551 10:03 น. - comment id 911234
โคลอน ไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนักหรอก จะมีก็เพียงพืชที่ปลูก ซึ่งชาวสวนจะนิยมปลูกตามกระแส แต่ก็ยังมีที่ปลูกพืชที่ตนถนัด ความเป็นแดนคูคลองยังอยู่ครบครับ จริงถ้าเรียบคลองมาตั้งแต่หลักสองหลักสาม เรื่อยมาจนถึงประตูน้ำหนองนกแขวก ก็จะดีครับ ระยะทางประมาณโดยทางเรือก็น่าจะได้สัก30กิโลเมตรเศษๆนะผมว่า มีโอกาสมาอีกหนแวะวัดปราสาทสิทธิ์ด้วยสิครับไม่แน่อาจเจผมนั่งกินก๋วยเตี๋ยวเรือแถวนั้นด้วย
7 พฤศจิกายน 2551 10:14 น. - comment id 911237
-ขอบคุณแมวคราว ก็ไม่เชิงนะครับคือ มีบ้านสวนที่หลักห้าแต่ตอนนี้กลายเป็นบ่อปลาไปแล้วฮิอิ และเพิ่งให้คนไปลากปลาดุกที่บ่อได้หลายตันเหมือนกันราคาดีด้วยช่วงนี้ ผมจะมีกินก็ตอนนี้แหละ ที่บ้านยังมีมะพร้าวให้ดื่มเวลา เข้าไป เข้าไปทีเพื่อนบ้านก็จะหอบมะนาว เป็นถุงๆมาฝาก ส้มเช้ง แถบนั้นส้มเช้งหวานมาก สรุปผมเข้าไปปทีก็ขอเขากินเหมือน555
7 พฤศจิกายน 2551 10:40 น. - comment id 911241
ขอบคุณคุณรัมณีย์ แถบนั้นมีวัดหลักรัตนารามจริงๆด้วยครับ และวัดอุบลวรรณาราม(วัดอุบล) เมื่อไม่กี่วันผมก็ไปที่นั่น นั่งรถไปเรื่อยๆนะครับ ว่างงานหรือไม่มีงานทำอิอิอิ แสดงว่าคุณรัมณีย์ก็คงเคยมา และคงเห็นแล้วสินะครับว่า มันน่าอยู่มาก แถมให้อีกนิด ครับขนมบัวลอยที่หลักห้าอร่อยมาก แต่แกขายเย็นๆนะ
7 พฤศจิกายน 2551 10:44 น. - comment id 911243
ขอบคุณกิ่งโศกและฉางน้อย รวบสองคนเลย สบายดีนะครับ ผมก็เรื่องๆตามวิถีคนมีกรรม คนรุ่นหลังๆเริ่มออกจากสวนมากขึ้นแล้วล่ะครับ แต่ก็ยังดีที่มีคนยังรักดำเนินอยาก เห็นดำเนิน ดำเนินไปในทิศทางของที่นี่เอง
7 พฤศจิกายน 2551 11:10 น. - comment id 911252
คุณดาวระดา แม่ผมตอนแม่ยังเด็กก็อยู่ดำเนิน แถวนั้นจะมีโรงงานทำไม้กระดาน อยู่ย่านหลักเจ็ด ไปไหนมาไหนไปมาทางคลอง ช่วงมีงาน เขาก็จะฉายหนังกลางคลอง คนดูก็นั่งเรือดู หรือยืนดูอยู่ริมฝั่ง ตอนเด็กเคยไปบ้านญาติ ก็นั่งดูเรือวิ่งผ่านไปมา ได้ไปอีกครั้งหนึ่งก็ห้าหกปีที่แล้ว ตรงสะพานที่ข้ามคลองเขาจะมีของขายเยอะหน่อย มีปลาหวานสีแดง ๆ วางขายมากมาย
7 พฤศจิกายน 2551 15:38 น. - comment id 911336
โอ...ดำเนิน..เธอสวยเหลือสวยน้อยเมื่อไหร่..พี่นี่รักปักใจ..ถึงแม้ชีพวายไม่ลืมดำเนิน....ครวญเพลงของครูสุรพลซะเลยฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
7 พฤศจิกายน 2551 20:09 น. - comment id 911427
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมชมค่ะ
8 พฤศจิกายน 2551 02:39 น. - comment id 911527
ขอบคุณเอื้ออังกูร และการัณยภาส ครับว่างๆขอเชิญนะครับ บ้านแพ้ว ดำเนินสะดวก แม่กลอง เราไปชมเขาเราได้ความสุข และสิ่งที่ตามมาคือชาวบ้านจะได้มีรายมากขึ้น เป็นการกระจายเม็ดเงินสู่ชนบทด้วย เมื่อพวเขาเห็นว่าสิ่งที่เขาทำไม่ทำให้อดตาย เชื่อเสมอว่าชาวสวนจะไม่ทิ้งสวนทิ้งสิ่งที่ เขาผูกพันมาตั้งแต่ยังเด็ก