พริ้วเพลงเบาเย้าใจให้เย็นชื่น กับดอกไม้ดาดดื่นกลิ่นเกษา ลมเย็นล่องมาไกลวิ่งผ่านมา กับเมื่อครั้งอาทิตย์ลาล่วงลับไป ช่วงยามเย็นเห็นงามย่ามใจนัก วิหคพักหากินคืนถิ่นฐาน แสงแดดอ่อนงามตาทิวาวัน ลอยต่ำพลันยันเย็นเห็นชื่นใจ อยากจะต่ออีกน่ะครับ ..........................แต่คิดไม่ออก ช่วยต่อด้วยนะครับ ไม่ได้เข้ามาตั้งนานเลย ทักทายทุกคนคงสบายดีนะครับ
24 ตุลาคม 2551 16:53 น. - comment id 906965
ดวงอาทิตย์ลาลับกลับคืนถิ่น ให้ถวิลคนรักอยู่แห่งไหน ยามเย็นค่ำยามนี้ช่างเดียวดาย คนข้างกายไม่อยู่มาคู่เคียง เหม่อมองไปทางใดเศร้าใจนัก โอ้ยอดรักลาไกลไร้ซึ่งเสียง เห็นฝูงนกบินคู่อยู่พร้อมเพรียง สุดจะเลี่ยงความเหงาในจิตใจ ในยามนี้ในใจสุดเหว่ว้า มองดูฟ้าเหลืองทองใจอ่อนไหว ยามลมเย็นพัดผ่านสะท้านกาย หนาวถึงในดวงจิตคิดถึงเธอ *** ไม่ทราบว่าตั้งใจจะแต่งเพื่อสื่ออารมณ์แบบไหนนะคะ แต่ว่าอ่านแล้วก็อยากที่จะเขียนสื่อออกมาแบบนี้ ไงช่วยติหน่อยนะคะ
24 ตุลาคม 2551 21:54 น. - comment id 907106
ยังไม่ได้ขอ.... จะแต่ง(งาน)ได้ไงอ่ะ อิอิ
25 ตุลาคม 2551 00:01 น. - comment id 907182
ลมยามเย็นพลิ้วผ่านสะท้านหน้า สุขอุราสะท้อนสภาพไหว อิ่มเปรมปรีดิ์บันเทิงระเริงใจ สัมผัสได้ความสงบกระทบกัน ระเริงรื่นวิหคที่ผกผิน โบกโบยบินถิ่นห้วงสรวงสวรรค์ แสงอาบฉายละม้ายคล้ายตะวัน ลาจากจันทร์ทุกย่ำและค่ำคืน มองจันทราราตรีมิมีหน่าย มิเคลือบคลายความรักไม่หักฝืน ตาชักลายหมายมั่นแบบกลั้นกลืน เมาทั้งยืนแปลกไหมใครช่วยที เรื่องมั่วขอให้บอก ถนัดนักแล แวะมาป่วน
25 ตุลาคม 2551 04:44 น. - comment id 907227
ฉันตระกองมือเธอเผลอใฝ่ฝัน ในยามนั้นใจสั่นพลันหวิวไหว บรรยากาศยามเย็นหนาวกะไร ขออุ่นไอแอบอิงพิงพักกาย แต่งต่อละน้า เข้ากะภาพเลย