ฝนใกล้จากฝากหนาวต่อ

ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ

สุขเมื่อคราฝนเยือนเหมือนฟ้าสั่ง
สายฝนหลั่งพร่างพรูเย็นทั่วหล้า
โลกทั้งโลกโชกชุ่มชอุ่มตา
ทั้งต้นไม้ใบหญ้าทั่วหล้ายัง
อีกไม่นานกาลเวลาถึงคราเปลี่ยน
กาลหมุนเวียนเปลี่ยนพาน่าใจหาย
อากาศเย็นหนาวเยือนเริ่มกล้ำกราย
ช่างโหดร้ายเหลือดีที่กันดาล
หลายเผ่าชนบนภูเขาชาวเราด้วย
ต้องล้มป่วยด้วยโรคภัยไข้เหน็บหนาว
อากาศแห้งแล้งน้ำตอกย้ำถัย
โลกทำร้ายเพราะพวกคนทำลายเอง
ทั้งบุกรุกทำลายป่าแผ้วตัดถาง
ทำทุกอย่างตามใจปรารถนา
การบุรุกจุดไฟไม่ไว้หน้า
หาของป่ามาขายทำลายกัน
ทำลายป่าทำร้ายโลกอย่างไม่คิด
จนวิกฤตวิปริตไปทั่วหล้า
ทั้งพายุฟ้าฝนผลตามมา
ไม่นำพาถึงความผิดที่ทำกัน
ทุกระดับอัปยศอดสูยิ่ง
ทำลายสิ่งที่โลกสร้างหาได้คิด
คนรากหญ้าทั้งพ่อค้าธุระกิจ
คนไม่คิดรวมทั้งพวกนักการนักโกงนักกินเมือง
ใช้อำนาจใช้เงินอิทธิพล
ทำการปล้นทรัพย์สินแผ่นดินสิ้น
จนเกิดภัยวิบัติทั่วแผ่นดิน
ผู้หมดสิ้นประสพภัยไม่เหลียวเคยมอง
คนที่เห็นคนที่รู้คนที่พบคนทำผิด
ยังป้องปิดปกปิดคนทำชั่ว
ถึงเวลาวิปริตภัยถึงตัว
ยังไม่รู้ดีชั่วน่ากลัวใจ.