สกุณา...รำพึง

อรุโณทัย

ฟ้าสีครามงามแท้ยามแลเห็น
เมฆขาวเป็นปุยลอองรองฟ้าใส
แลลิบลิบนกตัวน้อยบินคล้อยไป
พาดวงใจให้สะท้อนนอนคะนึง
สกุณาเร่าร้องก้องไพรสนธ์
ดุจมีมนต์ดลใจให้คิดถึง
แว่วเสียงเพลงนกน้อยพรอยรำพึง
สำเนียงตรึงซึ้งใจคล้ายเสียงนาง
โอ้นกเอ๋ยไฉนเจ้าเฝ้าครวญคร่ำ
สำเนียงพร่ำรำพันนั้นหมองหมาง
คล้ายจะบอกความนัยไม่อำพราง
ว่าน้องนางยังรักและภักดี ฯ				
comments powered by Disqus
  • แมวคราว..

    10 กรกฎาคม 2551 13:17 น. - comment id 871359

    ]ลองเขียนมาให้เพื่อนๆอ่านบ้างนะครับ
    จะติดตามให้กำลังใจ...36.gif46.gif
  • อรุโณทัย

    10 กรกฎาคม 2551 15:24 น. - comment id 871423

    ถึง...แมวคราว
    ขอบคุณไมตรีจิต
    ในความเป็นมิตร...และกำลังใจ
  • โคลอน

    10 กรกฎาคม 2551 15:46 น. - comment id 871440

    เสียงนกร้องฟังแล้วสดชื่นดีนะคะ ยิ่งช่วงที่ฝนหยุดตกเหมือนนกจะชวนกันออกมาโบยบินฉลองอิสระที่กำลังได้รับ11.gif36.gif40.gif
  • อรุโณทัย

    10 กรกฎาคม 2551 17:54 น. - comment id 871497

    ถึง...โคลอน
    
    ...เสียงนกร้องก้องไปตามประสาวิหกเหิน.......คงไม่เกินความจริงที่ประจักษ์...ในมิตรภาพนักประพันธ์มาทายทัก...จึงตระหนักสัมพันธภาพกันและกัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน