ฝอยฝนหล่นจากฟากฟ้าพาสดใส มวลแมกไม้ชุ่มฉ่ำกันพันธุ์พฤกษา เริงระบำรำฟ้อนอ่อนกายา พงพนาชื่นชมอารมณ์ปอง ชูกิ่งก้านบานใบได้น้ำฝน ทุกแห่งหนพึงพอใจไม่หม่นหมอง ทั่วทิวป่าวนาลีสีน่ามอง ใจจดจ้องเหม่อมองฝนหล่นโลมดิน ใบล่ะอ่อนอรชรอ่อนนวยนาด ดั่งนักวาดแต่งแต้มไว้ใจถวิล สายลมฝนเอื่อยอ่ายส่ายรวยริน ประกอบกลิ่นดอกเถาวัลย์นั้นลอยมา ฝูงนกน้อยคอยหลบฝนทนสู้หนาว เมื่อครั้งคราวลมฝนแรงแข็งใจหนา จำทนทุกข์รุกเร้าเจ้าสกุณา เวทนาปักษาน้อยคอยกังวน ต้นไผ่ป่าเริงร่าร้องหวีดหวิว ใบปลิดปลิวล่ะลิวปลิวสับสน ท้องฟ้าปิดสนิทดำคล้ำเบื้องบน นภดลมืดมัวสลัวกาฬ เสียงฟ้าร้องก้องไกลไฟแสงสี ปฐพีหวั่นไหวแผ่ไพศาล พอฝนซ่า...ฟ้าอำไพใจสำราญ ดั่งเหตุการณ์ความชั่วดีที่ใจคน นายทองม้วน สิงห์ทองห้าว โรงเรียนบุแกรงวิทยาคม ตำบลบุแกรง อำเภอจอมพระ จังหวัดสุรินทร์ ๓๒๑๘๐
ขุนศรี 3 ก.ค. 2551 15:42 น. - ID 116671 
1239
1
0
4 กรกฎาคม 2551 15:31 น. - comment id 869415
ฝน กับ ฟ้า ไม่น่าเชื่อจะมาด้วยกันได้นะคะ สายฝนดู อ่อนโยน แต่ สายฟ้า ดูน่ากลัว
4 กรกฎาคม 2551 19:20 น. - comment id 869507
ขอบคุณครับที่มาให้กำลังใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
