เข้าเมษาหน้าร้อนนอนไม่หลับ คอยกระสับกระส่ายหน่ายนักหนา ลาเมืองกรุงมุ่งใต้ในพริบตา คืนเดียวฝ่าฝนพรำคลำถึงนคร แวะตลาดฟาดกาแฟแลมื้อเช้า พอรุดเข้ากรุงชิงต้องวิ่งสลอน เพราะนกมาหาเราคอยเว้าวอน ส่งเสียงอ้อนอวดเราให้เฝ้าดู โพระดกนกขมิ้นกินปลีเปล้า ปรอดเข้าเคียงปลีกล้วยขนสวยหรู เงือกหัวหงอกจอกหัวโตโชว์หัวฟู เกาะเป็นคู่เขียวปากงุ้มซุ่มใจเย็น กางเขนดงจงใจให้ชมก่อน แต่เหยี่ยวหงอนสีน้ำตาลนานกว่าเห็น ทั้งแต้วแล้วแซวสวรรค์นั่นกระเต็น ไม่เคยเว้นว่างตามาให้ชม
28 พฤษภาคม 2551 10:58 น. - comment id 854586
เข้ามาอ่านกลอนเพราะ คุณนกตะวันบรรยาย ธรรมชาติได้เข้าถึงดีจริง
28 พฤษภาคม 2551 13:55 น. - comment id 854651
ยังจำกันได้ป่ะน๊อ ดีใจที่ได้อ่านผลงานอีกนะคะ แต่เมื่อก่อนใช้นามปากกาว่า นกตะวันเฉยๆไม่ใช่เหรอคะ...แฮ่ม(กลัวทักผิดคนอีก...ต้องถามให้แน่ใจ)