หน้าส่วนตัว
ทะยานแห่งพายุ
สงสารพม่านอ บ่จะพอสงบเย็น
บ้างร้อนก็ร้อนเห็น อุษย์โกรธพิโรธใด
ฤาว่าจะถูกสาป สิริลาภแหนะไปไหน
จึ่งร้อนจะเป็นไฟ มลทุกข์ ณ มณฑล
น้ำป่าก็มาหลั่ง ระดะถั่งระบบหน
พัดเฮือนสิเจียนจน ก็กระชากผละจากไป
ลูกอ่อนละหลุดมือ หถถือสะไปไส
เหม่อตาจะจมใน อุทะก็กระโชกแรง
นากิส ฤทำลาย นคร์หายกระแสแห่ง
ลมอื้ออุษายแดง สิผสม สิเลือดใด
เฮาชาวดอย 11 พ.ค. 2551 11:47 น. - ID 114994 
2851
8
0
11 พฤษภาคม 2551 12:07 น. - comment id 848576
ช่วงนี้กำลังอัพเดจข่าวพายุกันนะ เมื่อเช้าดูโดเรมอนก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับโลกร้อน ตัดไม้ทำลายป่า อินสุดๆ พี่ๆเก่งๆทั้งนั้นเลยนอกจากความเก่งยังมีความพยายามหาศัพท์ที่แตกต่างเพิ่มความไพเราะตอนนี้รอพี่ช่อ..ปรุงสรรปันแต่งแต่ได้ข่าวว่าช่วงนี้ยุ่งมากๆ
11 พฤษภาคม 2551 12:09 น. - comment id 848578
เก่งจังเลยค่ะ เพราะมากด้วยนะคะ
11 พฤษภาคม 2551 12:52 น. - comment id 848595
แด่ น้องจุ๋นจุ่น
พี่สงสัย คำว่า
อุษายค่ะ ใช่อุษาหรือไม่
ที่แปลว่าแสงเงินแสงทอง เช้าตรู่
แต่งได้ถูกต้องและเพราะค่ะ
11 พฤษภาคม 2551 15:52 น. - comment id 848649
เก่งค่ะ............ ฉันท์แต่งยาก
11 พฤษภาคม 2551 17:01 น. - comment id 848705
ไพเราะและงดงามมากเลยค่ะ แวะมาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
11 พฤษภาคม 2551 17:40 น. - comment id 848712
กระผมขอขอบคุณ คุณบุษย์น้ำทองมากนะครับที่กรุณาเข้าชมฉันท์ของผมครับ
11 พฤษภาคม 2551 17:41 น. - comment id 848713
กระผมขอขอบพระคุณ คุณคนไถนามากนะครับที่เป็นแรงใจให้ครับ
11 พฤษภาคม 2551 17:44 น. - comment id 848714
กระผมขอขอบพระคุณ คุณกันนาเทวีมากครับ ครับที่ชม แลช่วยเป็นแรงใจให้ผมเรื่อยๆนะครับ
11 พฤษภาคม 2551 17:46 น. - comment id 848715
ขอขอบพระคุณ คุณน้าไหมแก้วมากนะครับ ที่คุณน้าถามอุษายมาจากอุษาย์ครับเพื่อให้เป็นครุเต็มมาตราน่ะครับผม ขอบคุณครับ
11 พฤษภาคม 2551 17:49 น. - comment id 848717
กระผมขอขอบพระคุณ คุณผู้หญิงไร้เงามาก นะครับที่กรุณาชมครับ หวังว่าโอกาสหน้ากระผมคงได้รับเกียรติอีกนะครับ
11 พฤษภาคม 2551 22:35 น. - comment id 848803
กลอนพี่อลังการจริงๆครับ ผมก็อยากแต่งนะ พวงกาพย์ พวกโคลงนี่ แต่มันไม่มีเวลา ไม่เหมือนกลอนสุภาพธรรมดา มันแต่งได้เรื่อยๆ เก่งครับ เพราะด้วย ได้ความหมายอีกต่างหาก เก่งครับพี่
11 พฤษภาคม 2551 23:11 น. - comment id 848822
วายุโหมสะพัดขจัดขจาย ทะลวงธราผิว่าจะผาย จะแผดพอง ริ้วระลอกสมุทรก็สุดคะนอง และช่วงระลมระดมผยอง ภยาเยือน โอยอเนจอนาถพินาศ ณเรือน ประชาระส่ำระร่ำเสมือน มลายมรณ์ เพียงพระกาลพิกลและหนขจร- ขจายอสูรพูนสิทอน ชิวาลัย จึงพิฆาตพม่าประดากะภัย ชะลอประเทศวิเศษสมัย สง่าศรี จึงกะกองก็ศพจะทบทวี ประชาระกำประจำวิถี ทะลวงชน เสียงร่ำระส่ำร้อง สุตก้องและอึงอล เพลงเห่คระหวนดล ตะละด้าวบ่เหือดหาย โอ รัฐอุบัติหา- ยนะภาวะวอดวาย พิษพายุแผดผาย ระอุพล่านและแผดเผา บ้านเมืองเมลืองสิ้น ระดะภินท์พินาศเอา อาดูรประดักเนา ณ นครขนัดเนือง สงสารพม่าแสน ทุรแค้นบ่โรจน์เรือง ปรายดาบน่ะปราบเมือง ปะทุโหมกระโจมฮือ
12 พฤษภาคม 2551 10:43 น. - comment id 848899
คลุ้มคลั่ง....และแปรปรวน ทะเลป่วน....และเดือดดาล ครืนคราง...ถะโถม...ราน ฤา...โทษทัณฑ์....ฟ้าบันดล....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
