เกสร

ฅนกาหลง

วิหคฉกฉินบินจิกรอน    
หอมหวานเรืองรองธารสมัย
เกสรสดรสอำไพ           
  นัยนาส่องไปเมื่อทิวากาล
เจ้าถลามารุกราน            
 เพื่อดูดดื่มความหวานธารเกสร
ผึ้งน้อยผ่านพร้อมผีเสื้อมาจากจร    
ความหวานมิเสื่อมคลอนเจ้าเกสรไม่เปล่าดาย				
comments powered by Disqus
  • ฟา

    11 เมษายน 2551 14:58 น. - comment id 838474

    36.gif36.gif36.gif11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน