;วังกะทะ

จ่าน้อย

คราที่แล้วเดินออกมาจากท่าโป่ง
ถึงที่โล่งริมเขาสาวร้องไห้
เห็นหมูป่าเดินมาอยู่ไวไว
เจ้าคงไปกินโป่งตรงที่เดิม
เกือบเที่ยงแล้วพี่แก้วเริ่มอ่อนล้า
ทอดกายาลงโคนต้นไม้ใหญ่
อีกสักพักพี่เจ้าก็หลับไป
หลับสบายอยู่กลางป่าพนาวัน
บ่ายสองโมงเราตื่นเริ่มเดินต่อ
ไม่รั้งรอรีบสาวเท้าก้าวฉับฉับ
ผ่านป่าติ้วป่าผักหวานคนานับ
เรารีบกลับให้ทันตะวันรอน
จุดที่หมายคือบ้านวังกะทะ
บ้านมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ใหญ่
อยู่ในแอ่งหุบเขาลำเนาไพร
เราสุขใจเมื่อมาถึงพึ่งใบบุญ				
comments powered by Disqus
  • จ่าน้อย

    23 มีนาคม 2551 15:12 น. - comment id 834178

    พิมพ์ผิดซะหลายคำ 46.gif อายจัง
  • ฉางน้อย

    23 มีนาคม 2551 15:16 น. - comment id 834179

    ... แฮ่.. มาบอกว่า ไม่ต้องอาย 
    
    คุณจ่า สามารถแก้ไขบทกลอนใหม่ได้คะ
    
    ไปที่หน้าแรกของคุณ บทกลอนน่ะค่ะ
    
    แล้วก็จะมีเครื่องหมาย แก้ไขน่ะค่ะ 
    
    ..ผิดเป็นครู  ทดลองทำซิคะ46.gif  
    
    (( แฮ่..แฮ่..เขาไม่ได้ถาม แต่เราอยากตอบ อิอิอ )46.gif
  • ฝากฝัน

    23 มีนาคม 2551 16:40 น. - comment id 834198

    36.gif36.gif36.gif
    
    อิอิ..ก็ฉางน้อย..จะคุยอะไรหนักหนา..
    ก็จ่าเขารีบร้อนจะไปวังกะทะ
    จะมานั่งแก้อย่างไร..เดี๋ยวติดค่ำ..ไปหาพระไม่ทัน
  • จ่าน้อย

    23 มีนาคม 2551 18:26 น. - comment id 834228

    แก้ไขแล้วครับ  ขอบคุณคุณฉางน้อย ครับ
  • การัณยภาส

    23 มีนาคม 2551 20:03 น. - comment id 834256

    สาธุ ขอพึ่งใบบุญด้วยคนนะคะ แม้ไปไม่ได้ แต่ใจก็ยังไปถึงค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 มีนาคม 2551 21:08 น. - comment id 834301

    ไงเผื่อบุญมาให้ผู้หญิงไร้เงาบ้างน๊า  ฝากนมัสการพระพุทธรูปองค์ใหญ่ ๆ ด้วยค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif
  • จ่าน้อย

    24 มีนาคม 2551 00:52 น. - comment id 834387

    ได้เลย ครับ บุญที่ทำแบ่งให้ทุกคน ครับผม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน