เห็นเรียวรุ้งพริ้งพรายท่ามสายหมอก ที่โปรยปรายลงหยอกยอดทิวสน สะท้อนแสงแดดเช้าเจ้าสุริยนต์ แม้เจือจางก็ชวนยลยามรุ้งพราย จึงเดินฝ่าแพรม่านหมอกอรุณ สัมผัสไอน้ำละมุนมิขาดสาย สบผีเสื้อโบยบินมาทักทาย สัมผัสไออุ่นความหมายปลายปีกบาง จึงหยุดการเยื้องย่างอย่างเงียบเงียบ ให้ผีเสื้อบินเลาะเลียบไม่ไกลห่าง เพื่อซึมซับมิตรภาพมิจืดจาง ท่ามแพรหมอกจางจางก่อนร้างไร้
5 มกราคม 2551 19:20 น. - comment id 808058
เหมือนเหงาท่ามกลางความสวยงามเลย
5 มกราคม 2551 19:36 น. - comment id 808065
พี่กี้ นานแล้วไม่ได้ปัดฝุ่นโคลงกลอน แต่ก็ยังชอบอักษรศิลป์ไม่สร่าง บทนี้จำได้ว่าตอบกลอนเหงา ๆ ของพี่แน่ ๆ
5 มกราคม 2551 19:39 น. - comment id 808067
จิงดิ่ .. งั้นเด๋วแอบไปค้นก่อน ..
5 มกราคม 2551 21:44 น. - comment id 808167
ดีจ้า...........นิคคุง............. โอ้กลับมาพาผีเสื้อมาด้วยยยย......... เจ้าผีเสื้อปีกบางกลางสายหมอก ริมเลียบรอบกรอบไพรในยามสาย เที่ยวทายทักดอกใบไล้เรียงราย เมื่อเหนื่อยหน่ายก็บินหายไปกับลม ......................................... จะกี่วันเวียนเปลี่ยนเพียรเรียนรู้ โลกใบเก่ายังคงอยู่คู่ขื่นขม เพียงเปลือกปลอกนอกกายได้นิยม สิ้นสุขสมก็ตรอมตรมจมความจริง .......................................... อ่าฮ่ะ จุดประกายอีกแล้วไมชอบแต่งแนวขวางโลกน๊ะจ.เจน.......
6 มกราคม 2551 02:26 น. - comment id 808196
พี่กี้ จริง ๆ เจน เจ้าผีเสื้อปีกบางโบกโบยบิน เพียงชื่นกลิ่นบุษบา กว่าทุกสิ่ง เพียงผูกพันบุษบา กว่าประวิง เพียงสมมติหรือความจริง กว่าสิ่งใด เคาะสนิมนะเจน ก็เลยยังไม่ค่อยลงตัว
6 มกราคม 2551 08:55 น. - comment id 808212
มิตรภาพไร้พรมแดน..
6 มกราคม 2551 12:40 น. - comment id 808269
กานต์
7 มกราคม 2551 11:13 น. - comment id 808469
แต่งได้ไพเราะมากคะ
7 มกราคม 2551 13:54 น. - comment id 808542
ขอบคุณ เด็กวันโอวัน เอ้ย เด็กร้อยเอ็ด ที่ทักทายกัน สุขสันต์เทศกาลปีใหม่ละกัน .