ยามฝนพรำพร่ำเรียกเสียงเพรียกหา คะนึงนานิตย์สมภิรมย์หมาย สายฝนรินหลั่งรดรันทดกาย แสนเสียดายลับคล้อยคนคอยรอ เมื่อไรหนอฝนสลายจะหายกลับ ส่องแสงรับอุษาสางสรรสร้างต่อ หยาดน้ำฟ้าลาหลั่งพร้อมพรั่งพอ งามละหนองามเจ้าดอกไม้งาม เก็บเถิดเก็บดอกหอมกรุ่นพิรุณช่อง มาไว้ห้องห้วงใจได้ไถ่ถาม ดอกรักบานขานรู้สู่โมงยาม แม้ขีดข้ามยังหวงห่วงดวงฤทัย ถึงย่ำค่ำพร่ำร้องกู่ก้องหา เมื่อไรหนออรุณฟ้าจะสดใส สุดแสนเหงาเศร้าวังเวงจากเพลงใจ สั่นระทึกร้างไร้ฤทัยคอย วันนี้ฟ้าสวยงามอร่ามฟ้า สักวันหนึ่งคงถึงคราไม่กล้าถอย จะเสกสรรปั้นแต่งด้วยแรงรอย พร้อมจะสอยดาวคว้างมาวางเคียง นัยนาขานรับสดับสร้อย เจ้าใจกลอยคอยรับสดับเสียง แม้นสิ้นฟ้าลาลับขับสำเนียง จะขอเพียงใกล้ชิดสนิทนาน ฤดูทิ้งจึงร้างราพาเคลื่อนย้าย แลประกายวายวุ่นใจครุ่นขาน หนาวร้อนฝนทนอยู่ฤดูกาล พอพ้นผ่านคงสบพักตร์ประจักษ์เจอ ยามฝนพรำพร่ำเรียกเสียงเพรียกหา ดวงดาราครานี้มิพลั้งเผลอ คงเคียงคู่อยู่สมภิรมย์เธอ เป็นเสมอศรรักปักอุรา
ชวาลา 21 ก.พ. 2545 12:28 น. - ID 11092 
789
5
0
21 กุมภาพันธ์ 2545 23:12 น. - comment id 36732
โห มาที เป็นชุดเลยนะ แต่ก็ ตามอ่าน เพราะชอบ กลอนยาว
22 กุมภาพันธ์ 2545 09:33 น. - comment id 36806
เยี่ยมจริง ๆ อย่างนี้ต้องตามอ่านเรื่อยไป
22 กุมภาพันธ์ 2545 23:20 น. - comment id 36890
นั่งปรบมือ(แปะๆๆ) เพราะจังค่ะ..อ่านอย่างใจจดใจจ่อเลย (O_O)
23 กุมภาพันธ์ 2545 06:55 น. - comment id 36952
ยอดเยี่ยมเลยครับ
23 กุมภาพันธ์ 2545 14:07 น. - comment id 36956
โอ้โห หนูอ่านแล้ววาบหวิวสยิวทรวง ขนลุกขนชันหลับฝันยังละเมอถึงบทกลอนพี่ (จริงๆ)
24 กุมภาพันธ์ 2545 02:40 น. - comment id 37063
นานนานคราเอ่ยวาจาสองพี่น้อง ดังกึกก้องกู่วจีศรีไพรสัณฑ์ ทุกฤดูฤาคิมหันต์ฤาเหมันต์ หทัยเฝ้าเคล้าคลอเคลียอนงค์นาง คุณชวาลาแต่งเพราะมาก มากค่ะ บทนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะค่ะ จะพยายามใหม่ค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2545 22:29 น. - comment id 37677
"หยาดน้ำจากตาตอนช้ำกมล นั่นคือหยาดฝ นฉ่ำใจ "
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
