หากโลกนี้ ยังมิแยก แตกสลาย หินดินทราย มิมลาย กลายเป็นเสี่ยง วิหครู้ กู่ร้อง ก้องสำเนียง ยลยินเสียง คลื่นซัด ลมพัดไกว เมฆหมอกขาว ดาวเด่น ดวงเพ็ญหวาน จักรวาล เวิ้งว้าง อันกว้างใหญ่ ทางชีวิต จิตมนุษย์ สุดยาวไกล ธาราใส ไหลเย็น เห็นตัวปลา ด้นดื่มด่ำ ธรรมชาติ มาวาดฝัน คุณธรรม์ จำนรรจ์ ใฝ่ฝันหา ความห่อเหี่ยว เงียบเหงา เศร้าวิญญาณ์ เพียงพึ่งพา เพิ่มฤดี สุนทรีย์ใจ คุณธรรม นำความรู้ สู่ใจจิต ความรู้นำ ชีวิต มิหมองไหม้ เป็นตัวอย่าง ทางวจี ดีฤทัย ตั้งตนใน วัฒนะ ประเพณี ถ้อยร้อยเรียง สำเนียง สื่อภาษา กิริยา สื่อสกุล หนุนพงศี สัมผัสสวย รวยภาษา เก่งพาที วัจนี ดีด้วยศาสตร์ ปราชญา
20 ตุลาคม 2550 14:55 น. - comment id 774440
20 ตุลาคม 2550 20:11 น. - comment id 774556
สวัสดี.. เอากำลังใจ..มาให้ค่ะ..
20 ตุลาคม 2550 22:45 น. - comment id 774615
สวัสดีค่ะ เยีอม เพราะมากค่ะ
21 ตุลาคม 2550 12:01 น. - comment id 774784
สวัสดีค่ะคุณวชรกานท์ ปราชญ์ย่อมแสวงหาปัญญาพบด้วยใจตน ไม่ว่าจะเป็นความฉลาด ความดีทั้งกาย และใจ บทกลอนไพเราะมากค่ะ
22 ตุลาคม 2550 09:50 น. - comment id 775102
ธรรมชาตินำใจ...ให้ข้อคิด...และปรัชญาอย่างหลากหลาย