ใครใครเรียกฉันว่าน้ำ ตอกย้ำกันมาแต่ไหน เป็นน้ำดื่มด่ำชื่นใจ เป็นมิตรกับใครทุกคน เยือกเย็น เป็นไป ในชีวิต ซึมซับ ถูกผิด เหตุผล ทุกวัน ฉันยัง เวียนวน เป็นน้ำของคน ทั่วไป แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่ง ฉันทึ่งในความแปลกใหม่ เมื่อสภาวการณ์เปลี่ยนไป ฉันแปรสภาพได้...ฉันโชคดี! มองไปรอบข้าง อย่างพิศวง ไฉนคนจึงงวยงง กับฉันนี่ เป็นหิมะ เป็นทะเล ก็ตามที แต่คนเดิม คนนี้ ก็ฉันไง ฉันยังใจดี กับชีวิต เหตุไฉนจึงคิดผลักไส ฉันไม่กร้าว กรายกร้ำทำร้ายใคร มองหิมะ ด้วยหัวใจ...จะรู้จริง ปล. ไปนั่งเขียนบทกวีที่ทะเลสาบสวยๆ...Lake Tahoe จ้า
28 พฤษภาคม 2544 01:12 น. - comment id 2777
ดีจังจะเป็นอะไรก็ดีถ้าเป็นคนเดิมคนนี้ไง
31 พฤษภาคม 2544 10:19 น. - comment id 2883
ขอบคุณค่ะ คุณฟา...ใช่ค่ะ บางครั้ง ต่างสถานะ แต่เราก็เป็นเรา....
4 มิถุนายน 2544 13:19 น. - comment id 3068
อืม......แนวคิดดีจัง....ชอบค่ะ
8 มิถุนายน 2544 03:31 น. - comment id 3202
แนวคิดดีมีสร้างสรรค์ แต่ผิดผันภาษาไทย กรายกร้ำเขียนทำไม ถูกต้องใช้ "กรายกล้ำ" จ๊ะ
8 มิถุนายน 2544 13:13 น. - comment id 3245
เพราะมากค่ะ
10 มิถุนายน 2544 08:12 น. - comment id 3282
ขอบคุณมากๆ ค่ะ คุณโคลอน คุณนิกนิ่น และ คุณน้ำแข็ง.... :)