๏ ลอยละลิ่วปลิวฉลุยบนปุยเมฆ ปีกวิเศษโบกสะบัดลัดเวหา กางปีกบินลอยละล่องร่อนเรื่อยมา กลางนภามองตระการลานพื้นดิน ร่องภูผาทั้งพนัสดัดเวหน รุ้งน้ำปนที่รอยลาดสาดก้อนหิน สายน้ำตกที่ไหลหยดหกระริน ลงผืนดินให้กลับกลายเป็นสายธาร ข้ามทะเลสีฟ้าครามงามสดใส บินมาไกลด้วยหัวใจที่ขับขาน หอบความรักโบกโบยบินถิ่นสำราญ แล้วลัดผ่านข้ามขอบฟ้าธาราไป คงยังไร้ซึ่งจุดหมายที่ปลายฟ้า คอยเวลาสร้างนำพาสว่างใส แม้หนทางระหว่างหน้าจะแสนไกล ขอบินไปกับหัวใจไหลตามลม ๚ะ๛ บินหลาสีน้ำเงิน ณ.ลุ่มน้ำตาปี ๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๐
29 สิงหาคม 2550 09:34 น. - comment id 745735
คนยังไร้ซึ่งจุดหมายที่ปลายฟ้า แรงศรัทธายังแกร่งกล้าทุกแห่งหน จะขอบินล่องลอยคล้อยตามลม หนาวระบมแค่ไหนไม่ท้อเอย .
29 สิงหาคม 2550 10:12 น. - comment id 745758
เคยนึกสงสัยเวลาเห็นนกบินกันไปเป็นกลุ่มๆบนท้องฟ้าว่า.....จะไปไหนกันน๊อ...และพบเจออะไรมาบ้าง....ใต้ฟ้ากว้างในโลกใบนี้....ว่าแล้วก็อยากเป็นนกมั่งจัง
29 สิงหาคม 2550 11:22 น. - comment id 745811
ดีค่ะ นู๋จันทร์แวะมาทักทายค่ะคุง บินหลาสีน้ำเงิน เจ้าขาๆๆๆๆ
29 สิงหาคม 2550 12:34 น. - comment id 745841
อ่านแล้วคิดถึง T-Bone เลย ถ้าบินเหนื่อยก็แวะลงมาพักบ้างนะครับ
29 สิงหาคม 2550 13:13 น. - comment id 745874
สวัสดีค่ะ จะเหนื่อยท้อสักเพียงไหน หัวใจที่โบยบินไม่เคยอ่อนล้า ลอยละลิ่วตามนภา ขอให้เจอรักแท้และจริงใจ ณ. วิทยัยตาปี คงพอประมาณกะ ลุ่มน้ำตาปีนะ่ค่ะ อิอิ.......
29 สิงหาคม 2550 17:58 น. - comment id 746022
>>>> @......พิมญาดา โต้แรงลมผ่านฝนทนเหน็บหนาว เก็บเรื่องราวตามทางมาสั่งสม ด้วยหัวใจแกร่งกล้าท้าสายลม หวังชื่นชมฟ้ากว้างข้างวันคืน สวัสดีครับ คุณพิมญาดา ขอบคุณครับสำหรับบทกลอน @......โคลอน สวัสดีครับ คุณโคลอน นั่นสินะครับคุณโคลอน มีปีกบินเหมือนนกคงดีจัง.....ไม่ต้องเจอรถติด....และก็ยังเจออะไรอีกมากมายนะเวลามองลงมายังพื้นโลก....คงมีความสุขดีนะครับ....ถึงแม้จะเจอปัญหากันไปบ้าง.....ถ้างั้นผมว่าให้คุณ โคลอนมีปีกเหมือนนางฟ้าดีกว่านะ....จะได้มีเวทย์มนต์ด้วย @......Black MooN สวัสดีเช่นกันครับ Black MooN ถ้ามองฟ้าก็คงจะต้องเห็นพระจันทร์ด้วยสินะ (ขอบคุณครับที่เข้ามาทักทาย) @.......Darkness_Hero สวัสดีครับคุณ Darkness_Hero ครับถ้าบินเหนื่อยก็คงต้องแวะพักลงมาเกาะกิ่งไม้จิบกาแฟกันสักหน่อย (ขอบคุณครับ)............ @......"ล้น"ใจ แม้จะเหนื่อยและท้อสักเพียงไหน แต่หัวใจดวงนี้พร้อมสู้ต่อ ไม่หวั่นเกรงแม้ขวากหนามจะเฝ้ารอ ด้วยเพียงขอมีใจรักประจักษ์จริง สวัสดีครับคุณ"ล้น"ใจ ณ.วิทยาลัยตาปี อยู่ไกล้ที่นั่นสินะครับ ผมไม่ได้กลับบ้านไปที่ สุราษฏร์ฯ เลยเริ่มคิดถึงบ้านบ้างแล้วสิครับ >>>>>
29 สิงหาคม 2550 22:14 น. - comment id 746131
ฉันเปรียบเหมือน..เมล็ดพันธุ์..อันน้อยนิด ที่ถูกปลิด..ทิ้งจากต้น..อย่างหม่นหมอง ทั้งอ่อนแอ..แมลงร้าย..ล้วนหมายปอง หวังจับจ้อง..รุมกัดกิน..ให้สิ้นใจ ค่อยแตกหน่อ..อยู่ลำพัง..อย่างสิ้นหวัง แสนอ้างว้าง..หนาวเหน็บ..เจ็บป่วยไข้ ผลิยอดอ่อน..อันบอบบาง..อย่างเดียวดาย ด้วยหัวใจ..อ่อนล้า..ท้าแดดลม แต่วันนี้..มีมือหนึ่ง..ซึ่งโอบอ้อม คอยถนอม..ทั้งต้นใบ..หายขื่นขม หมั่นรดน้ำ..พรวนดิน..ปลอบประโลม หาเงาร่ม..บดบังแสง..แห่งตะวัน ยามฉันนึก..ทดท้อ..ต่อชีวิต เธอปลอบจิต..ให้หยัดยืน..ฟื้นความฝัน ยามเจ็บปวด..มรสุม..รุมร้าวราน เธอแบ่งปัน..มอบพลัง..อย่างเมตตา ยามผิดหวัง..เงียบเหงา..เศร้าดวงจิต เธอสะกิด..ให้ลุกขึ้น..ยืนฟันฝ่า เธอประโลม..หล่อเลี้ยงใจ..และวิญญา ปลุกขึ้นมา..เพื่อรับรู้..สู้ความจริง ฉันอ่อนแอ..ล้มเหลว..ในชีวิต เธอแนบชิด..เคียงใกล้..ไม่เย่อหยิ่ง ใครประนาม..เย้ยอย่างไร..ไม่ประวิง ฉันก็ยิ่ง..แสนละอาย..หน่ายจิตตน หัวใจเธอ..ช่างยิ่งใหญ่..หาใดเปรียบ เธอซึ่งเพียบ..พร้อมเมตตา..อย่างเหลือล้น เผื่อแผ่รัก..ความเห็นใจ..ในกมล ถึงแม้ตน..เจ็บป่วยไข้..ใจทรมา ฉันมิอาจ..หลุดพ้น..มนต์แห่งรัก จึงขอภักดิ์..มอบศรัทธา..อันแรงกล้า มอบพันธนาการ..ด้วยความรัก..จากอุรา ตราปดินฟ้า..มอดมลาย..ให้เพียงเธอ...
30 สิงหาคม 2550 07:43 น. - comment id 746235
ที่ปลายฟ้ามีฝันอันสวยสด ใจทั้งหมดก้าวมั่นสู่ฝันสวย ขอส่งใจไปเอื้อเพื่ออำนวย สู่ฝันสวยงดงามตามต้องการ ฝันงามที่ฟ้าไกล.. รอคนมุ่งมั่นฟันฝ่าไปเก็บเกี่ยวอยู่ค่ะ
1 กันยายน 2550 20:34 น. - comment id 747566
ผมผู้มาใหม่ ชี้แนะด้วยครับ พันธะ