สะเก็ดดาวพราวพรักประดับฟ้า นำใจข้าพาเพริศเตลิดฝัน ผ่านนภาสู่เมืองฟ้าดาราจันทร์ เกี่ยวเกาะพันผันวิมานสู่ฟ้าไกล ระริกรี้ชี้ชวนดาวแข่งกันเด่น แสงนวลเย็นพะพราวพร่างสว่างใส พรูน้ำค้างกลางค่ำคืนชื่นฤทัย กลิ่นอายไอละอองฟ้าพาสู่ดิน สะดุ้งตื่นลืมตาพาฝันหาย ดูกลับกลายใจแห้งแล้งดาวสิ้น เพียงแค่ฝันที่ข้าเคยได้ยลยิน ทุกสิ่งสิ้นเป็นเพียงเพราะข้าฝันไป อยากเพียงเก็บในสิ่งที่ข้าเห็น อยากให้เป็นความจริงให้จงได้ อยากมองฟ้าแล้วมองเห็นดาราไกล ที่มิใช่ตึกใหญ่มาบดบัง
27 พฤษภาคม 2544 10:48 น. - comment id 2739
สวยมากเลยค่ะ
1 มิถุนายน 2544 06:15 น. - comment id 2927
เห็นด้วย
2 มิถุนายน 2544 16:44 น. - comment id 2972
อยากไปเที่ยวธรรมชาติซะแล้วสิ..
4 มิถุนายน 2544 13:23 น. - comment id 3069
อืม.....เห็นด้วยจ๊ะ..ถ้าจะได้นั่งมองดาวเต็มฟ้าก็คงต้องออกไปต่างจังหวัดถึงจะสวยแบบธรรมชาติจริงๆ..ไม่ต้องมีตึกระฟ้าหรือเสียงรถรามาประกอบ...อืม......คิดถึงบ้านจัง
8 มิถุนายน 2544 13:15 น. - comment id 3246
อืมม เราก็ชอบดูดาวเหมือนกันค่ะ (สวยเน๊อะ ... โดยเฉพาะ ดาวลูกไก่ ดาวธนู ฯ) ^_^