พริ้วลมพัดแว่วมาว่าคิดถึง ตามจังหวะดีดซึงความห่วงหา ท่วงทำนองแห่งรักกระซิบมา ตามจังหวะเริงร่าฟ้าเป็นใจ ..................................... มากับสายลมบ่ายอายแดดอบ นั่งครุ่นหวนทวนทบเรื่องหวั่นไหว กลิ่นลั่นทมยังส่งกลิ่นเหมือนสิ้นใจ ทำเอาคนหม่นไหม่ใจร้าวราน .......................................
ไม้หอม 24 ก.ค. 2550 11:38 น. - ID 105219 
1183
2
0
24 กรกฎาคม 2550 11:56 น. - comment id 728998
สับสนน้อยใจในความเป็นคน.. ฟังแล้วน่ากลัวค่ะ แล้วก็น่าเป็นห่วงด้วย... คนเราก็มีแค่นี้แหละค่ะ..ใช้สติมอง..พิจารณา บางทีเราเองก็ไม่ต่างไปจากพวกเขาเท่าไรนัก..
เรียนรู้ในความแตกต่างของคน ยอมรับในความแตกต่างของคน ทำใจในความแตกต่างของคน แต่อย่าท้อถอยหรือน้อยใจในความเป็นคนของเรา พุทธองค์ตรัสว่า..การเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นยากที่สุดแล้ว แม้นแต่เทวดายังอยากเกิดเป็นมนุษย์เลยค่ะ..
24 กรกฎาคม 2550 12:27 น. - comment id 729027
..ซึ้งหรือเศร้าค่ะ...อ่านแล้วเศร้า เศร้านะคะ..
24 กรกฎาคม 2550 13:53 น. - comment id 729105
อย่าสับสนอย่าน้อยใจไปเลยนะ เพื่อนบ้านกลอนเรานี้จะเป็นเพื่อนให้ ให้เธอนั้นสดชื่นเริงรื่นใจ หายหม่นไหม้หายร้าวราน....ชื่นบานครัน
25 กรกฎาคม 2550 02:28 น. - comment id 729533
6 สิงหาคม 2550 14:21 น. - comment id 734441
เราห่างไกลเกินกว่าจะเพ้อพบ อีกคำรบจบสิ้น-ถวิลหา เธอพบทางของเธอ-เธอศรัทธา อาจดี หรือแย่กว่า ที่เคยเดิน ... นาธาร
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
