ถักทอฟ้าด้ายทองผ่องอำไพ เมฆาใสสีขาวไว้บนผ้า นำสายรุ้งเป็นด้ายถักอร่ามตา หยาดฝนมาชโลมให้งดงาม ขอบฟ้าทองระยิบประกายฟ้า แวววับตาต้องพสุธาหาใดเหมือน เกร็ดน้ำแข็งบนฟากฟ้ายากลืมเลือน ฉับพลันเลื่อนลงมาเป็นที สายนทีระยิบตามหาสมุทร แสนลึกสุดลึกลับน่าค้นหา ระลอกคลื่นกระเซ็นเล่นกับปลา แล้วพัดพาคลื่นน้อยลอยสู่ดิน ปฐพีมั่นคงและอบอุ่น หอมละมุลกลิ่นดินเคลียไอป่า สรรพสัตว์ป่าวร้องริมธารา ดินน้ำฟ้าคือที่ก่อเกิดเรา
1 กรกฎาคม 2550 23:25 น. - comment id 718378
ดินน้ำฟ้า ก่อเกิดเรา สุดท้ายเราก็ต้องกลับไปเช่นเดิมค่ะ เป็นดินน้ำฟ้า
2 กรกฎาคม 2550 00:48 น. - comment id 718402
เพราะจังเลยอะ ว่างๆสอนเค้าแต่งเลยนะ อิอิ
2 กรกฎาคม 2550 17:24 น. - comment id 718773
อยากสูดหายใจลึกๆเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดเต็มๆเลย