ค่ำคืนฉันท์

ออกญาลับแล

ค่ำคืนกุดั่นเด่น           ขณะเห็น ณ ราตรี
ท้องฟ้านภานี้               ก็จะมืดสลัวลง
เย็นเยือกพิรุณพร่าง   ณ ระหว่างพนาพง
ชุ่มชื้นวนาดง              และก็พรมชโลมเรา
พร่าแสงแถงส่อง         ก็เพราะต้องกะเมฆเทา
แสงเดือนสิส่องเขา      พิศเหมือนสุวรรณทา				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน