เชิญมาฟังกาพย์กลอนแห่งป่าเขา... ถ้อยท่วงเถื่อน รุกเร้า เคล้ายิ่งใหญ่ เป็นลำนำแห่งพื้นพยับไพร ที่โชนไฟ เสรีจากชีวิต กาพย์กลอนแห่งป่าเขา... อ่อนหวาน โศกเศร้า... เราลิขิต อักษร ห้วงอารมณ์ คมความคิด ยอมอุทิศให้ผืนแผ่นดิน กาพย์กลอนแห่งป่าเขา... ลมโชยมาแผ่วเบา – แต่ไม่สิ้น ป่าเขา, ธารน้ำ ร่ำริน ชีวิน อิสระ ประสบการณ์ ฉันคือกาพย์กลอนแห่งป่าเขา... ฉันจะเป็นเรื่องเล่ากล่าวขาน ให้โลกได้รับรู้ถึงวิญญาณ ภาระงาน – หน้าที่ – ลมหายใจ ฉันจะเป็นกาพย์กลอนของป่าเขา... จะรอเฝ้าอนุชนคนรุ่นใหม่ สืบวิถีกาพย์กลอนของพงไพร สานต่อเชื้อไฟจุดชีวิต !
1 พฤษภาคม 2550 16:12 น. - comment id 690007
ดีครับ..ป่าเขา..คือบ้านที่แท้จริงครับ..ผมรักป่าเขามากครับผม
1 พฤษภาคม 2550 17:31 น. - comment id 690043
ไพเราะมากมายครับ กาพย์กลอนแห่งป่า
1 พฤษภาคม 2550 18:58 น. - comment id 690063
เอาจริงหรือหนุ่มใต้ สู้เขา อยากไปเที่ยวป่าเขาแถวใต้เหมือนกัน
2 พฤษภาคม 2550 13:45 น. - comment id 690356
เคยไปเดินป่า...เวลาที่เราตะโกน...เหิรฟ้าฟ่ะๆๆๆๆ........เสียงมันจะก้องมีพลังดีนะ ขอให้กาพย์กลอนแห่งป่าเขาสะท้อนออกไปให้ไกลเช่นกันนะ