ค่ำลงแล้วหรือไร ค่ำนี้ ยินเรไรร่ำกวีระหว่างค่ำ แด่นักฝันผู้ฟังขาประจำ ท่วงถ้อยล้ำลอยลมระงมงาม อาจเป็นเพียงเสียงร่ายไม่ได้ศัพท์ ยามยินกลับก้องดังฟังไหวหวาม บทสังคีตของกวีนิรนาม ดวงจินต์เจ้าจับความคล้ายเข้าใจ รสกวีกังวานร้างกังวล จักยินสักกี่ครั้งหนบ่หม่นไหม้ เสียงศิลปินแห่งผืนพนาไพร จะป่านั้นป่าไหนก็คล้ายกัน ถึงที่รักศิลปินแผ่นดินหลวง เจ้าลอบล้วงอารมณ์ใครจนไร้ฝัน แสร้งเข้าใจใครต่อใครเขาหลายพัน แต่ทุกท่วงถ้อยนั้นสุดกลั้นกลืน ศิลปินป่าคอนกรีตกลางกรุง อย่ามัวมุ่งมอมเมาใจเขาขื่น ไหม...ลองฟังกวีงามยามค่ำคืน ใช่หยิบยื่นโศกเศร้ามาเร้าจินต์ รสกวีกังวานนั้นหวานไหม เคยกล่อมโลกทั้งใบแล้วทุกถิ่น ปลุกความฝันจากใจให้โบยบิน ตระหนักเถิดศิลปินกวินทร์วนา
23 เมษายน 2550 21:33 น. - comment id 686679
แวะมาอ่านกลอนเพราะ ของคุณกวีปกรณ์ครับผม.....
23 เมษายน 2550 21:42 น. - comment id 686684
ฟังบทเพลงบรรเลงมายามฟ้าค่ำ ใจสุขล้ำดื่มด่ำความไพเราะ แม้อาจพ้องท่วงทำนองไม่เหมาะเจาะ แต่ก็เพราะเหลือล้ำจักรำพัน.... สมกับที่รอคอยเลยครับไพเราะจับใจจริงๆเลย
24 เมษายน 2550 04:24 น. - comment id 686774
แต่งกลอนมะออกค่ะ เลยเอาแต่รูปมาฝาก
24 เมษายน 2550 11:46 น. - comment id 686913
...อารมณ์กวี...
24 เมษายน 2550 16:49 น. - comment id 687071
ต้องใช้คำยากๆด้วยนะ รู้ไหมว่ามันลำบาก ลำบากอ่าค่ะๆ
2 พฤษภาคม 2550 11:42 น. - comment id 690282
หนูโดนเท้ง