ฉันรักเธอเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เพราะจู่จู่ก็มีจิตคิดถึงหา ห่วงและหวงเธอนั้นขึ้นทันตา อยากจะพามาอยู่เคียงคู่กาย ทั้งที่ก่อนหน้านั้นฉันไม่คิด จะมีจิตผูกพันอย่างมั่นหมาย เห็นก็เห็นอย่างผู้ที่ดูดาย ใจสบายไม่มีจิตคิดถึงเธอ แต่บัดนี้ใจฉันนั้นแปรเปลี่ยน อยากจะเวียนวนไปใกล้เสมอ มิอยากให้ใครอื่นมาชื่นเจอ เพราะเผลอเผลอเขาอาจพาคลาดไกล ฉันไม่อยากจากเธอเสมอมั่น เพราะทุกวันรู้ซึ้งถึงไหนไหน เธอนั้นดีต่อฉันทุกวันไป คอยป้องภัยนานาสารพัน เอาใจใส่ฉันนี้อย่างดีเยี่ยม จนฉันเปี่ยมสุขได้ไม่เหหัน อากาศ น้ำ ปัจจัยสี่ มีทุกวัน เพราะเธอนั้นสรรค์ให้ไม่ขาดตอน เพราะรู้ซึ้งถึงคุณค่า วาระนี้ ฉันจึงมีความรักให้ไม่ถ่ายถอน แม้เธอคือ ป่าไม้ ในดงดอน ตราบชีพมรณ์ฉันก็จักว่ารักเธอ
ไม้เก็ด 5 ก.พ. 2545 23:02 น. - ID 10074 
864
1
0
6 กุมภาพันธ์ 2545 03:26 น. - comment id 33955
รักเช่นกันจ๊ะ
6 กุมภาพันธ์ 2545 21:48 น. - comment id 34063
แหม.หลงคิดว่าไม้เก็ดมาบอกรักสาวที่หนายกานน๊อ..:p (^___^)
6 กุมภาพันธ์ 2545 23:25 น. - comment id 34098
เพาะพืชพันธุ์สร้างฝันโลก ดับรอยโศกการอยร้างให้ห่างหาย เพาะดวงใจให้ใสเย็นเกิดกับกาย ยังไม่สาย..ช่วยกันรักษ์ป่าและรักษ์ดิน!
8 กุมภาพันธ์ 2545 12:50 น. - comment id 34323
ก็รักหมดแหละค่ะ ทั้งป่าเลย ทุกองค์ประกอบของป่าที่ทำให้สบายตาสบายใจค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
