ใสพิสุทธิ์บริสุทธิ์ใสแวววาว เปล่งสกาวราวเพชรเกล็ดฟ้า สงสัยแต่ใครหนอเจียระไนมา ช่างเลอค่างามงดสะกดใจ .......................................... หรือหลุดมาแต่เทวายอดมงกุฎ จึงงามหยุดสายตาพาหลงใหล งามเกินกว่าหาค่าเทียบสิ่งใด ประกายใสจับวับวาวราวมณี ........................................... คือน้ำค้างที่วางไว้บนใบหญ้า แสงสาดมาพาจัดรัศมี ระยิบระยับจับตาน่างามดี คือมณีเลอค่าฟ้าประทาน .........................................
22 มีนาคม 2550 12:39 น. - comment id 674826
มาหาน้ำค้างทาน..อิอิ..มีขายมั้ยคะ
22 มีนาคม 2550 13:38 น. - comment id 674865
จ้องดูดีๆ ก้สวยจริงๆนะคะ น้ำค้างเนี้ย กระทบกับแสงแล้วระยับ สวยดี
22 มีนาคม 2550 13:52 น. - comment id 674881
งั้นผมก็ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งครับ คุณนพรัตน์ธารา ในอดีต ยังจำ "น้ำตาเทียน" ในใบหญ้าได้มั้ยครับ แต่ผมก็มาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ใบหญ้าปิดไปครับ มีนามปากกาว่า ห้วงคำนึง และก็ใช้ หอมดอกลำดวน บ้าง ผมมักจำงานเขียนดีดีไว้เสมอครับ ถ้ายังไงเข้าไปทักทายกันได้ครับ
22 มีนาคม 2550 14:13 น. - comment id 674902
น้ำค้างบนใบหญ้า ไพเราะดีครับ แต่ในรูปที่เห็นเป็นใบไม้ หรือใบหญ้าครับ หญ้าน่าจะเป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยว
22 มีนาคม 2550 14:24 น. - comment id 674922
น้ำค้างเวลากระทบแสงตะวันสวยมากค่ะ..
22 มีนาคม 2550 14:49 น. - comment id 674947
น้ำค้างบนใบหย้า เวลาสายก็หายแล้ว เหมือนใจใครรีบแจว จากลาแล้ว..เมื่อหมดรัก
22 มีนาคม 2550 15:05 น. - comment id 674958
มาเย็นไปหน่อยสงสัยน้ำค้างแห้งหมดแล้ว
22 มีนาคม 2550 15:43 น. - comment id 674983
ขอบคุณทุกๆท่านนะครับ ที่แวะมาอ่านงานของผม และก็ฝากถึงคุณน้ำตาเทียนที่ใบหญ้า หรือคุณหอมดอกลำดวนที่นี่ด้วยนะครับ ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งหนึ่งครับผม
22 มีนาคม 2550 22:43 น. - comment id 675153
น้ำค้างกลิ้งกลอกบนยอดหญ้า คล้ายน้ำตาฟากฟ้าหลั่งใหล ทีละหยดทีละหยดกลั่นจากใจ น้ำค้างใสไร้ค่าบนหญ้าคา
3 เมษายน 2550 12:46 น. - comment id 679599
เห็นหยาดฝนหล่นบนดอก..บอกเป็นห่วง เกรงกลีบร่วงโรยร้าง..ให้ห่างหา พอยามสาย บ่ายคล้อย..คอยจับตาเจ้าโรยราเหี่ยวเฉา.. เศร้าใจจริงไม่อาจฝืนธรรมชาติ..ไม่อาจหวัง ให้อยู่ยั้งยืนยง..คงทุกสิ่งยามเจ้าอยู่หรูหรา.. น่าแอบอิงยามเจ้าทิ้งดอกร่วง. . ฉันห่วงเธอ