เมื่อก้อนเมฆอึมครึมฟ้าครึ้มฝน ก็เริ่มหล่น หยาดพิรุณ ละมุนสาย เอี่ยมละอองยอดรักร่วงทักทาย แผ่ขจายรับขวัญแห่งวันวาร แต่ละหยาดแต่ละหยดที่รดหลั่ง เพื่อชีพยั้ง ยั่งยืนอย่างชื่นหวาน คือสิ่งเอื้อถิ่นเนานานเท่านาน บำรุงปราณชูเชิดให้เลิศเลอ หอบเอาความชุ่มฉ่ำนำสู่ภพ แนบอิงอบ..อภินันท์มั่นเสมอ ดลหทัยลอยฟ่องล่องละเมอ พร้อมขวัญเกลอ มิ่งเกล้า..เจ้าหยาดชล เจ้าช่วยซับน้ำตา..ยามล้าอ่อน บรรเทาร้อนรุ่มแรงระแหงหน เรณูทิพย์..ทอดลงเหมือนมงคล เบิกอำพนอำไพในแผ่นดิน ก่อเกลียวสายสัมพันธ์บรรจบหล้า ประดับประดา ด้วยมนต์ ชลสินธุ์ แผ่แผนผังเยื่อใยโลมไล้ริน แต่งแต้มถิ่น ธาษตรี ให้ตราตรู พฤกษาชาติแตกกอแล้วต่อกิ่ง ออกผลพริ้ง เพราเพริศ เลิศและหรู บุษบาดอกบานตระหง่านชู เด่นดำรู รวงอร่าม อยู่เรียงราย บรรดาสัตว์ทั้งสิ้นก็สิ้นหมอง แม่น้ำนอง..รำงับดับกระหาย ชีวิตใหม่ก่อเกิดกำเนิดกาย ท่ามกลิ่นอาย..ฝนฟุ้งจรุงทรวง หากเจ้ายังเวียนว่ายวัฏจักร และยังรักด้าวแดน..คอยแหนหวง คอยลิขิต โลกฝัน..อัน รรร รวง กระนั้นดวงแผ่นดินฤๅสิ้นลง
หอมดอกลำดวน 21 มี.ค. 2550 01:40 น. - ID 100127 
2090
12
0
21 มีนาคม 2550 02:22 น. - comment id 673820
ดอกไม้กะสายฝน อวดช่อลออช่วง ตะละรวงก็เรืองรอง กลีบไม้มิหม่นหมอง ขณะต้องก็ตรึงตรา หนาบแนบกะเรณู ชลอยู่ก็เยียวยา เสพสาปประทิ่นสา- ระกระหวัด ภวังค์วน วกเวียนและแหวกว่าย รสสายสุอำพน เผยคาบระคน คน- ธประมวลประมาณหมาย บุปผา ประภาเผย มติเชยเฉลยชาย ด้วนสนธิแห่งสาย ชลภาคประโลมพร บรรโลมละเลงหลง พนะยงบ่ยานหย่อน จากพื้นทิฆัมพร ดลภพพิบูลย์พูน
21 มีนาคม 2550 02:33 น. - comment id 673821
ต้นไม้กะสายฝน แตกกอและต่อกิ่ง วิยะวิ่งเจริญวัย เร่งบานระบัดใบ สิสะพัดสะพือพรม พุ่งก้านทยานเมฆ ดุจเรขะชวนชม เพื่อคาบธนาคม ประลุห่มบ่ขาดหาย ฝนเยือนเสมือนยั่ว สริร์รัวเจริญราย เรียงเรียงพะพร่างพราย ตะละต้นก็เต็มโต แล้วปรุงประดับป่า คณนาก็อักโข ร่มไทร และร่มโพธิ์ ภิยโย ขนัดเนือง เกื้อชีวะแช่มชื่น รสรื่นประเทืองเรือง มิ่งเกล้าและมิ่งเมือง วัฏจักรบรรโลม
21 มีนาคม 2550 02:51 น. - comment id 673822
ชีวิตกะสายฝน รื่นรื่นระรื่นวรรษะวสันต์ ณสวรรคะโปรยปราย หยาดชละหล่นระบุระบาย อภิปรายเปรมปรีดิ์ เขตแดนสกล สุขสะพรั่ง ตะละครั้งก็เพิ่มพี พร่างพรมผกายภพทวี ถิรภาพพิมานแมน ชีวิตสถิตสุขสนาน ณ สถานบ่เคยแคลน ลุ่มดอน ก็ผ่อนอดุรแสน สละแค้นสลัดเข็ญ สรวงหลั่งประโลมมธุรส บริบทะเยียบเย็น ส่ำสัตว์ตระบัดบทประเด็น ชิวะเขมะกำจาย กำเนิดประเสริฐชิวิพิสุทธ์ บริพุฒิแพร่งพราย เพียบภาวะอารยะขยาย รึจะหายจะเลือนสูญ สายฝนประดลปฐพิผืน ผิวะยื่นจรูญพูน อาณาปวัตน์ลุบริบูรณ์ ประลุคาบธนาคม ชื่นจิตเจริญบ่มิสลาย รติร่ายมโนรมย์ บำเทิงประทาน ณ อุรสม นิจนาน ณ ดวงใจ
21 มีนาคม 2550 06:00 น. - comment id 673843
เขียนฉันท์ได้เพราะจริงๆ ค่ะ
21 มีนาคม 2550 07:14 น. - comment id 673849
งดงามจัง
21 มีนาคม 2550 07:44 น. - comment id 673869
คือสายน้ำหล่อเลี้ยงสรรพชีวิต คือน้ำทิพย์ หลั่งมาจากฟ้าใส คือน้ำเย็นหลั่งรื่นให้ชื่นใจ แล้วฝากไว้ห้วยหนองคลองละหานเข้ามาอ่านกลอนเพราะๆ จ้า
21 มีนาคม 2550 08:24 น. - comment id 673884
21 มีนาคม 2550 08:39 น. - comment id 673901
มาชมกลิ่นอายแห่งสายฝน ที่ล่วงหล่นลงมาจากฟากฟ้า กลิ่นหอมเพียงใดไหนนา ขอถามหน่อยนะเพื่อนเอย
21 มีนาคม 2550 08:52 น. - comment id 673919
หอมกลิด่นไอดินรินรสหอม กลิ่นพยอมย้อมใจฝัน ฟากฟ้าฝนหล่นพลัน ดวงใจนั้นพลันชื่นบาน..
คำสวย..คิดสวย.. ความงามจึงเกิด..
21 มีนาคม 2550 09:04 น. - comment id 673928
อร่ามแท้ แลตะลึง...อิอิ ทั้งรูปและเรื่องราว.. :)
21 มีนาคม 2550 09:57 น. - comment id 673964
ผม นายธนา หรือ นพรัตน์ธารา ในอดิตนะครับ แวะมาอ่านกลอนพราะของคุณหอมดอกลำดวนครับ ยอดเยี่ยมเลยนะครับ
21 มีนาคม 2550 10:07 น. - comment id 673975
ดอกไม้สวยมากค่ะ
21 มีนาคม 2550 10:33 น. - comment id 674000
สวยงามทุกกระบวนท่าค่ะ
21 มีนาคม 2550 11:01 น. - comment id 674025
งดงามมากค่ะ..แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ..
21 มีนาคม 2550 12:58 น. - comment id 674101
ชอบฝนที่ตกตอนกลางคืนและวันหยุดค่ะ เพราะว่าบรรยากาศดี
21 มีนาคม 2550 21:55 น. - comment id 674477
แก้วประเสริฐ.
21 มีนาคม 2550 22:26 น. - comment id 674506
ไพเราะมากๆค่ะ ภาพก็สวยชอบจังค่ะ
21 มีนาคม 2550 22:38 น. - comment id 674513
22 มีนาคม 2550 13:41 น. - comment id 674871
เฮ้อ ช่วงนี้น้องหอมดอกลำดวนอยากแต่งกลอนอีกจัง แต่ว่าไม่มีเวลาเลย ได้แต่มาตอบกระทู้ของทุกๆคน เดี๋ยววันหลังมีเวลาว่างจะหาเวลาตอบกระทู้ทุกๆคนเป็นกลอนน๊า
22 มีนาคม 2550 14:11 น. - comment id 674901
อยากเขียนได้แบบนี้บ้างจัง ^^ เก่งมากเรยอ่า ชื่นชมๆๆ
22 มีนาคม 2550 22:44 น. - comment id 675154
ไพเราะจัง น่ารักด้วย อิอิเกี่ยวกันมั้ยเนี่ย
25 มีนาคม 2550 14:03 น. - comment id 676299
ร้อยเรียงเผดียงพจน์ มธุรสจรดจาร ปรุงศรีกวีสาร ระบุค่า ชลาลัย สายชลก่อเกื้อ หิตเอื้อประโยชน์ไป ชุบชีพสุกใส สละร้าวระโหยเห็น เสกสรรค์และปันสวย ชลช่วยชิวาเย็น เปลื้องทุกขะขุกเข็ญ บ่จะเว้น จะเลือนสูญ แต่ น้ำ ณ วันนี้ ขยะ มี และเพิ่มพูน แม่น้ำก็มากมูล ปฏิกูลกล้ำกราย เหตุใดมนุษย์ชาติ ทุอุบาทว์ ริทำลาย ผู้สร้างชิวาผาย ทะนุพ้องประคองเคย สายใย ณ สายน้ำ คุณล้ำบ่เลือนเลย วอนเถิดสหายเอ๋ย อนุรักษ์นิรันดร์กาล
29 เมษายน 2550 18:27 น. - comment id 689267
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
