Saran
รอมานาน กว่าจะ ถึงวันนี้
วันที่มี สิ่งที่เรียก ว่ามือถือ
จะมือหนึ่ง หรือมือสอง ก็คือคือ
ก็ได้ชื่อ ว่าฟุ่มเฟือย เหมือนเหมือนกัน
เก็บรวบรวม สตางค์ ได้จนครบ
บวกกับรบ เร้าแม่ เหนื่อยแท้หนอ
หลังเลิกเรียน นั่งรถ ไปเดอะมอลล์
แล้วไปต่อ ที่ยัง ตะวันนา
เดินวกมา ที่ร้าน ห้างน้อมจิตต์
ใจหยุดคิด ถึงเครื่อง ที่ใฝ่ฝัน
ถึงโนเกีย 3300 ตั้งสามพัน
ต่อทั้งวัน จนเหลือแค่ สองพันแปด
กลับมาบ้านได้ยิน แม่แผดเสียง
ตังค์หมดเกลี้ยง มือถือกลับ ประหลาดหนอ
รุ่นอย่างมึ_ ใครเขาใช้ น่าหัวร่อ
เซ็งหลายต่อ เลยเดินหนี ไปฟังเพลง