ครูพิม
เที่ยวปลอบใจ ใครเขา เข้าไปนั่น
ทั้งที่หวั่น หวั่นใจ ร้องไห้แน่
กลับถึงบ้าน เงียบเหงา เศร้าดวงแด
คงเหลียวแล ความเข้มแข็ง แกร่งอดทน
ทั้งที่เจ็บ เกินกล่าว บอกเล่าเรื่อง
ทั้งที่เคือง เจ็บใจ ให้หมองหม่น
ทั้งที่ใจ อ่อนแอ แพ้ทุกข์ทน
ทั้งที่ตน ไม่อาจหมด หยดน้ำตา
ก็หวังไว้ ใจคน ทนทุกข์ท้อ
ก็หวังต่อ ความหวัง ยังก้าวหา
ก็หวังให้ ใครต่อใคร ได้ศรัทธา
เห็นคุณค่า ของตน ค้นติดตาม
อยากให้ใจ ทุกดวง พ้นบ่วงทุกข์
อยากให้สุข ทั่วแผ่นดิน ถิ่นสยาม
อยากให้รัก ห่วงใย ใคร่ติดตาม
ทุกโมงยาม ร่มเย็น ก็เป็นพอ
๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๐
1887
15
0
หน้าส่วนตัว
