ม้าก้านกล้วย
คืนหนึ่ง ในราตรี ที่ดาวพร่าง
ไร้แสงทรงกลดกลางมาลางแสง
จึงหมู่ดาวระยิบเล่นเป็นเรี่ยวแรง
เหมือนคืนแห่งแสงดาวราวคืนสวย
คืนนั้นดินถอนใจไม่ชื่นชม
ด้วยยังข่มใจมิได้ใจยังขวย
ดาวในใจมิใสผ่องต้องระทวย
เพราะดาวสวยดาวสวรรค์นั้นแรมลา
เธอผู้เป็นดาวหรูคู่คืนค่ำ
หรือเทียบต่ำดินด้าวราวไร้ค่า
เธอจึงเหิรลอยลมชมชั้นฟ้า
ทิ้งให้ดินกินน้ำตามาแหงนชม
คืนนั้น วันที่ จะหนีหน้า
ดาวเจ้าให้สัญญาอย่าขื่นขม
ดาวจะเด่นกระจ่างไกลให้รื่นรมณ์
และชื่นชมแสงดาวขาวละออ
ดาวบอกไว้ว่าอย่างไรก็ไม่ลืม
ดินจึงปลื้มดื่มด่ำในคำขอ
ชะเง้อหวังดาวยังรักปักใจรอ
แต่ดาวก็ ห่างไกลไปทุกที
อีกคืนหนึ่งการรั้งรอ ก็เลื่อนลอย
ดินจะคอย
995
3
0
หน้าส่วนตัว
