๏ จะนั่งนอนร้อนรนทุรนร้าย จะแคลนคลายข่มทุกข์ละทุกข์ถอน เพราะแปลบปราณปานจะขาดใจขาดรอน จะเพลาผ่อนฉันใดหรือใดมี อยากติดปีกบินไปให้ถึงฟ้า คงรอนราร้อนรุมกุมวิถี ลมเย็นไล้ให้ชื่นคืนฤดี ปานนทีนฤมาณความซ่านเย็น อ่อนร้อนรอนถอนผ่อนตอนก่อนก่อน เคยสะท้อนสะท้านใจไข้ขุกเข็ญ เคยปลงใจไม่คิดติดประเด็น ทุกข์จึงเร้นหลีกลี้หนีหน่ายคลาย จะนั่งนอนร้อนใจทำไมเล่า จะซึมเศร้าโศกกระไรหักใจหาย โลกยังสุขสนุกได้ทั้งใจกาย ขอเพียงหมายมุ่งรับซึมซับทรวง ๚