จิตรำพัน
สุริยา ลาแสง แรงหลังเมฆ
เหมือนมนต์เสก เขกใจ ให้หวั่นไหว
พระพายแผ่ว แผ้วผิว ลิ่วสู่ใน
เหน็บฤทัย ไกลรัก พักไอเธอ
ก่อนไม่เคย เลยที่ มีใจห่วง
ก่อนไม่หวง พ่วงใคร ในยามเผลอ
ก่อนไม่คิด ติดใจ ในคำเจอ
ก่อนไม่เผลอ น้อยจิต แม้นิดเดียว
ก่อนเคยคิด จิตชาย หน่ายยิ่งนัก
ก่อนเคยหนัก พักแน่น ไม่แม้นเหลียว
ก่อนเคยลอง มองเที่ยว เดียวปราดเปรียว
ก่อนเคยเลี้ยว เทียวเที่ยว ให้สำราญ
หนนี้ใจ ใฝ่ห่วง หวงดวงจิต
หนนี้คิด ติดย้ำ กลัวคำหวาน
หนนี้ขอ รอดู คู่ใจนาน
หนนี้วาน พานพบ สบตัวตน
กลัวลมรัก จักยาก หากเทียวแวะ
กลัวพี่แกะ แล้วทิ้ง ดิ่งสับสน
กลัวรักเรา เคล้าโ