สัตตบรรณโชยกลิ่นอ่อนบางจาง หอมท่ามกลางลมหนาวพัดพลิ้วผ่าน บรรยากาศสดใสรื่นชื่นบาน เมือย่างถึงฤดูกาลหนาวมาเยือน ลมหนาวแรกพัดผ่านกระทบผิว กลิ่นพฤกษาหอมปลิวกระจายเกลื่อน ละอองหมอกลอยกรุ่นคลุมบ้านเรือน ย่างถึงเดือนลมหนาวเหงาอีกครา ความรู้สึกที่เหงากับลมหนาว คิดทบทวนเรื่องราวก็เจ็บปร่า คนเคยรักชื่นชมฝากชีวา มาหนีหน้าห่างไกลทิ้งให้ตรม ฤดูหนาวฤดูเหงาที่แสนเศร้า เปิดประตูรับเอาวันขื่นขม กลั้นสะอื้นกลืนน้ำตาความระทม เก็บอารมณ์ข่มใจให้ลืมเธอ