โคลอน
อนาคตเป็นเช่นไรไม่อยากรู้
เมื่อความรักเกิดอยู่ในใจฉัน
ก็ลืมสิ้นทุกอย่างคืนและวัน
เพียงเห็นรอยยิ้มนั้นส่งกลับมา
แค่เท่านี้ไม่ขออะไรมาก
หากต้องจากวันหนึ่งก็รู้ว่า
การที่ได้รักใครแม้น้ำตา
ต้องเปื้อนหน้าทว่าเต็มตื้นทรวง
ปล่อยให้รักเป็นไปอย่างรู้สึก
แม้ส่วนลึกอาจมีบ้างคิดห่วง
เมื่อใจภักดิ์มอบให้แล้วทั้งดวง
ต่อให้กาลเลยล่วงมิลืมกัน
อาจต้องอยู่ห่างเหินเกินไขว่คว้า
แต่มิเคยอ่อนล้าส่งใจฝัน
ไปกับดาวดวงหนึ่งไกลโพ้นนั้น
ที่มิหวั่นส่องแสงเป็นประกาย
ชีวิตคนสั้นนักเกินจะหยุด
ฤายื้อยุดกอดไว้มิให้หาย
ณ วันหนึ่งทุกคนล้วนต้องตาย
อย่างน้อยหาความหมายของความรัก
http://w
1453
22
0
หน้าส่วนตัว
