แทนคุณแทนไท
ช่างอึดอัดขัดอารมณ์ข่มความคิด
คำน้อยนิดปิดปากไม่อยากไข
เคยทะนงองอาจประหลาดนัย
นี่ไฉนไยมาช้ำกับคำเธอ
รักแสนรักภักดีกี่ปีแล้ว
ในดวงแนวใจนั้นมั่นเสมอ
วิมานวาดปรารถนามารอเก้อ
ไม่เลิศเลอดั่งวันที่ฉันคิด
"เลิกคิดถึงซึ่งฉันนั้นเสียนะ"
คำเธอตัดพันธะว่าไร้สิทธิ์
ใครบูชาอะไรเท่าชีวิต ?
ใครบูชิตอะไรไม่อยากจำ
นั่นดอก ตะแบกที่แตกบาน
อยู่ในเงาลำธารเมื่อวานค่ำ
ลอยมาจากที่ไหนใครเนานำ
ชื่นฉ่ำ อยู่ในสายน้ำนั่น
อึดอัดขัดอารมณ์ข่มความคิด
ฉันนั้นผิดอีกแล้วแม่แก้วขวัญ
หว่างวันนี้ขณะที่พี่เงียบงัน
พี่แอบปันรู้สึกนึกถึงเธอ
ด้วยรักและคิดถึง / แทนคุณแทนไท
1847
8
0
หน้าส่วนตัว
