ใจเหนื่อยล้า จ้าเนือยลง ปลงจริต ระทวยจิตต์ ริดทอนจน รอยหม่นหมอง ใจระทด จดระทวย ขวยหลุบมอง แลตาต้อง ลองตาต่ำ ตื้อกมล หยดเพียงแรง แย้งเพียงรอย แรกยิ้มเย้า หยาดหนึ่งเร้า เย้าน้องเรียก สำเนียกล้น เป็นแรงผลัก ปักเร่งเผ่น โผนกระโจน ข้างเคียงคน คนเคียงคือ กำลังใจ จับมือสอง จ้องมองส่าย สายตารู้ ด้วยกายสู้ ดูกระสันต์ หาพรั่นไม่ เพราะมีเธอ เพียงมีทาง ผจญไกล แดนดินใด ได้ด่ำเดิน เกินจะกลัว ..... ..ทดลองแต่งแบบกลบทอะครับ ....