เคยสุขสันต์ วันวาน ประสานรัก สองสมัคร รักกัน แสนหวานชื่น สัญญาไว้ มั่นแท้ แม่ขวัญยืน ไม่เป็นอื่น แน่นอน อ้อนรักกัน ต่างคิดถึง ห่วงหา อาทรยิ่ง นั่งหนุงหนิง ในห้อง สองหนุกหนาน ความรักเรา หาใครเปรียบ เทียบเทียมทาน ด้วยรักกัน หวานนัก ปานจะกลืน พอเดือนเปลี่ยน ปีเปลี่ยน เวียนมาใหม่ ดูหรือใจ คนเปลี่ยน ต้องทนฝืน แล้วก็มา บอกว่า เอารักคืน พี่สะอื้น น้ำตาริน กินน้ำตา เพียงความผิด ที่พี่ทำ กับเธอไว้ ที่ไม่ได้ ติดต่อกัน แค่นั้นหนา เอามาเป็น ประเด็น ที่ขอลา วาสนา พี่ไม่ถึง ซึ้งเลยเธอ