หน้าส่วนตัว
สายฝนพรำฟ้ามัวทั่วท้องน้ำ
กระเซ่นซ้ำสาดซู่พรูเป็นสาย
แมลงปอตัวน้อยลอยร่อนลาย
ฝนโปรยปรายเด็กเด็กเพ้อชะเง้อมอง
พอฝนซาพร่าเบาเจ้ารีบลุก
เจ้าหัวจุกร้องไล่ให้ถือของ
วิ่งนำหน้าฝ่าฝนจนถึงคลอง
สายตามองตรงร่องน้ำตามฉันมา
เอาตระกร้าลงวางขวางทางน้ำ
หลงเพลี้ยงพล้ำไหลเข้าเหล่ามัจฉา
ยกตระกร้าขึ้นมองจ้องดูปลา
ริมธารายามฝนพร่ำแสนฉ่ำเย็น
ได้พอทอดจิ้มน้ำปลาบ่ายกว่าแล้ว
กระไอแพรวแดดเริ่มพราวหนาวสุดเข็ญ
สามพี่น้องเดินคุยลุยน้ำเย็น
ปลาต้องเป็นมื้ออร่อยที่คอยมา
ทิพย์โนราห์ พันดาว
920
0
0
